dinsdag, februari 01, 2011

Busbedrijf NS


Reizen door Nederland is soms een kleine ramp. Probeer bijvoorbeeld eens het relatief korte eindje van Dordrecht naar Den Briel. Dan moet je eerst met de trein of de waterbus naar Rotterdam, vanwaar je de metro moet nemen naar Spijkenisse en vervolgens sukkel je met een bus naar je eindbestemming. Ik schat de reistijd ongeveer drie keer zolang dan met de auto, dat is een dik half uur. Valt nog mee, eigenlijk, maar ik moet weleens op de Hondsrug zijn, in Weerdinge bij Emmen. Als ik, na een treinreis met overstappen in Rotterdam en Zwolle (als ik geluk heb) eindelijk op het station van Emmen arriveer, kan ik beter de laatste vier kilometer gaan lopen als ik net de bus heb gemist, dan op de volgende te wachten. Ik kan eindeloos veel voorbeelden noemen waarin het gemak van de auto evident is. Het busvervoer is in het algemeen van een schandalige poverheid, soms vrijwel afwezig, en dat komt door die vermaledijde privatisering. Door de concurrentie zou het allemaal veel beter worden, maar de praktijk leert ons anders.


Als ik niet in een stad woonde die goede spoorverbindingen heeft met de plaatsen waar ik meestal moet zijn, had ik de auto nooit de deur uit gedaan. De spoorwegen, met alle gebreken die er aan de NS en Pro-rail kleven, werken meestal behoorlijk. Nee, niet als het sneeuwt, of als er bladeren op de rails liggen of als er weer eens een machinist onvindbaar is of een locomotief halverwege Leiden en Schiphol 'wegens een technische storing' een tijdje blijft staan. En ook niet als er iemand in zijn of haar wanhoop voor springt, maar aan dat laatste kan de NS niets doen. Toch kom ik regelmatig min of meer op tijd aan op mijn bestemming na op prettige wijze onderweg te hebben gelezen, of het landschap bekeken, zonder dat ik mij hoefde te bekommeren om de talloze onverantwoordelijke idioten die onder alle weersomstandigheden langs je heen razen, je de pas afsnijden, op het laatste ogenblik van baan verwisselen, bumper kleven of alle andere gekheden uithalen die de chaufferende medemens kan bedenken. Dan heb ik het nog niet over het gilde van de vrachtwagenchauffeurs, zo ongeveer de minst professionele en meest tot doodslag geneigde beroepsgroep die er is.


Ik ben wel een liefhebber van de trein. Meer van de stoomtrein dan van dat aan draadbreuken en 'technische storingen' onderhevige elektrische spul, maar de vooruitgang is ook hier niet tegen te houden, dus dat proberen we dan ook maar niet. Nederland heeft een heel behoorlijk spoorwegnet, met zelfs enkele strikt overbodige lijnen zoals de HSL en de Betuwelijn. Wat wil een mens nog meer? Nu, dat de NS een beetje zijn best doet die malle problemen met bladafval en dergelijke eindelijk eens op te lossen. Dat we verlost worden van die hinderlijke mensen met hun uitgestoken handje en hun 'mineer, mineer, heppu n'euro fo mij?', van ruzies tussen conducteurs en a-sociale zwartrijders, dat we afkomen van al dat wrakke, in de jaren '90 al totaal verouderd materieel, waarmee op sommige lijnen nog steeds wordt gereden, dat we in de trein gewoon een kop koffie of een biertje kunnen kopen, zodat we voor de reis niet nog even moeten gaan winkelen in een AH met zeer beperkt aanbod, en vooral: dat we, als er weer eens een wisselstoring, computerprobleem, aanrijding, draadbreuk of afwezige machinist is, niet alleen snel en fatsoenlijk worden geïnformeerd, maar dat we op de NS stations niet hoeven te staan blauwbekken. Dat was gisteren weer eens het geval in Dordrecht. De eerstvolgende trein naar Roosendaal kwam drie kwartier later dan gepland. Een beschaafd mens wil dan in een aangename, warme restauratie iets gaan drinken of eten. Stationsrestauraties, onontbeerlijk voor de veelvuldige treinreiziger, behoren echter tot het verleden. Ja, patat, koffie, broodjes, het is allemaal ruim voorradig in allerlei kiosken, maar al dat heerlijks nuttigen in een onverwarmd, glazen hok, waaraan ook al wekenlang een deur ontbreekt, zoals op perron 4/5, dat is armoe, ellende en ergernis. Als je daar zit te rillen, lijken de verschrikkingen van de snelweg ineens zo erg niet meer, maar dat schijnt men bij de NS niet te begrijpen. Wat dat betreft is het net een busbedrijf.



Geen opmerkingen: