Waarom wordt
mooie, Keltische harpmuziek bijna altijd gespeeld door mooie meisjes?
Is dat toeval of worden alleen stukken door elfachtige schoonheden op
Youtube gezet? Of word je misschien vanzelf mooier als je die muziek
speelt? Zoals sommige bazen van lieverlee op hun hond gaan lijken? Ik
vraag mij dat soort dingen weleens af als ik aan mijn bureau zit, aan
de zuidoostelijke rafelrand van Europa, waar de late avondzon nog
even naar binnen valt, voor het in snel tempo donker wordt. Die
rafelrand, met zijn overweldigend natuurschoon, veelal gastvrije
bevolking en aangenaam klimaat, begint sombere contouren te krijgen.
De ruim voorradige zonneschijn kan de sfeer van doem en ondergang
niet helemaal verhullen. De voortdurende demonstraties, vaak door
kleine groepjes, de Stalinistische KKE van heksje Papariga voorop, en
de vele stakingen, maken de situatie er niet beter op. Zeker niet nu
de neo-nazi's van de Gouden Dageraad overal hun tentakels proberen
uit te slaan, zonder dat hen ogenschijnlijk iets in de weg wordt
gelegd.
Premier
Samaras, leider van de partij die mede verantwoordelijk is voor het
ontstaan van de Griekse crisis, vergeleek de ontwikkelingen onlangs
met die in de Weimar Republiek. Ik ben het zelden eens met deze
havik, die zich ooit, als minister van buitenlandse zaken onder
Mitsotakis, ontpopte als een onverzoenlijke nationalist. Met Weimar
heeft hij echter een punt. Na de Eerste Wereldoorlog waren het vooral
de wraakzuchtige Fransen die doordreven dat Duitsland diep werd
vernederd, economisch werd leeggeplunderd en een oorlogsschatting
kreeg opgelegd, waarvan iedereen die geen Fransman was begreep dat
deze nooit kon worden opgebracht. Uiteindelijk werd, nadat het Franse
leger in 1923 zelfs het Ruhrgebied bezette en er een onvoorstelbare
inflatie uitbrak, een gunstiger regeling getroffen. De Duitse
economie begon zich te herstellen, tot onverantwoordelijke en
kortzichtige zakkenvullers in de bandeloze Amerikaanse bankwereld de
crisis van 1929 in gang zetten. Het werd een wereldcrisis.
Economische ineenstorting en ressentiment voedden in Duitsland de
groei van extremistische partijen, die van de communisten en de
nazi's. Door toedoen van een zichzelf overschattende conservatief,
Von Papen, trokken de nazi's aan het langste eind. In 1933 kwam
Hitler, voor de kinderen van Goebbels 'oom Adolf,' aan de macht.
Pappend en nathoudend Europa liet het gebeuren, tot 'oom Adolf' in
1939 in Polen een stap te ver ging.
De
geschiedenis herhaalt zich nooit op dezelfde wijze, maar situaties
kunnen wel op elkaar lijken. In de vigerende crisis treffen we
allerlei bekende elementen: het onverantwoordelijke, onvoldoende aan
banden gelegde, internationale bankwezen, een Griekse overheid
waarbij vergeleken die van de Weimar Republiek een gespierde kerel
was. Verder een pappend en nathoudend Europa en zichzelf
overschattende politici, altijd een maatje te klein. De economie
krimpt pijlsnel en er is ressentiment, veel ressentiment, over de
desastreuze eisen van EU, ECB en IMF aan Griekenland. Al vanaf het
eerste begin was duidelijk dat het land daaraan nooit zou kunnen
voldoen. Daarbij komt dat ik nog steeds verhalen van vrienden hoor
over hun ervaringen met corrupte artsen en ambtenaren. De pakkans is
nog steeds klein, al probeert de overheid meer op te treden. Erg
efficiënt lijkt dat vooralsnog niet te gaan.
Onderweg
naar Loxias, een uurtje te voet heuvelafwaarts, kom ik veel kapotte
verkeerslichten tegen. Een kleinigheid misschien, maar tekenend. Ook
in mijn stamcafé gaan de zaken niet best, maar toch hoop ik op mooie
muziek van Hadzidakis, of van geniaal componist en politiek warhoofd
Theodorakis. Het liefst zou ik er af en toe ook Keltisch harpspel
horen, voor het tegenwicht.
©Kees
Klok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten