maandag, februari 11, 2013

Niki Marangou (1948 -2013)


Eén keer heb ik gebraden duif gegeten. Op Cyprus, in het najaar van 2005, bij de dichteres Niki Marangou. Zij was een van de mensen die ons geweldig hebben geholpen bij het verzamelen van materiaal voor de bloemlezing Wij wonen in een taal, die ik in 2004 met Stella publiceerde. Wij gingen het resultaat op Cyprus bezorgen. Niki nodigde ons bij haar thuis op het eten, in haar paradijselijke tuin in Agios Dimitrios. Ik die tuin liep een nest jonge honden waar wij verrukt van waren. Ooit zouden wij zo'n hond nemen als wij ons voorgoed in Griekenland hadden gevestigd en niet meer voortdurend hoefden te reizen.

Twee jaar na het overlijden van Stella vloog ik naar Cyprus voor een geschiedenisconferentie. Ik was nauwelijks aangekomen in mijn hotel of er arriveerde al een uitnodiging van Niki. Dit keer bracht ik haar de postume dichtbundel van Stella. We aten weer in de paradijselijke tuin. Ook de schrijver Nikos Nikolaou-Hatzimichaïl, een goede vriend, was aanwezig. Na een zonovergoten middag namen wij afscheid. Niki gaf mij een handgemaakt boekje met enkele van haar gedichten. Ik koester het nog steeds. We zouden elkaar spoedig weerzien, op Cyprus of in Thessaloniki. Niki kwam een paar maal naar Thessaloniki, maar toevallig in perioden dat ik in Nederland was. Wel hielden wij contact. Nikos stuurde mij zijn prachtige dichtbundel Διθαλάσσου (Van twee zeeën). Niki maakte een aantal reizen door Turkije en het Nabije Oosten en stuurde mij daarvan kleurrijke verslagen. Ik hoopte dat zij ze ooit zou bundelen. In 2013 zouden wij elkaar beslist ontmoeten. Ik had haar graag op Poetry International gezien, maar daar zijn ze nog nooit op enige suggestie van mij ingegaan.

Vrijdagmorgen keek ik op Facebook. Iemand had een link naar de krant To Vima geplaatst. Ik zag een foto van Niki en dacht 'hé, weer een literaire prijs.' Toen viel mijn oog op het Griekse woord voor omgekomen. Mijn hart stond stil. Tijdens een bezoek aan Egypte is zij om het leven gekomen bij een auto-ongeluk in de buurt van Fayoum. Tot nu toe heeft de Egyptische politie geen verklaring gegeven over oorzaak en toedracht. De Cypriotische minister van buitenlandse zaken sprak van een groot verlies voor Cyprus. Niet alleen voor Cyprus, maar voor het hele Griekse taalgebied en voor de Europese literatuur. Naast een veelbekroond en veelzijdig schrijfster was zij ook beeldend kunstenaar en dramaturg. Ik denk aan die paradijselijk tuin in Agios Domitios en aan de verschrikkelijke leegte zie zij achterlaat.

©Kees Klok





1 opmerking:

Bettina Grissen zei

Gecondoleerd, Kees, wat vreselijk voor haar familie en andere vrienden.

groetjes,