Zo'n
sombere, bewolkte dag als vandaag komt gelukkig niet vaak voor. Als
ik er aanleg voor had, zou ik neerslachtig worden. Thessaloniki is
doorgaans een levendige, prettige stad, maar niet onder een
ondoordringbaar wolkendek. Ik neem de bus naar het centrum. Achter
mij praat een meisje in haar mobiel. Ze is bezig haar verkering uit
te maken. Soms heb je de indruk in een rijdend call centre te
zitten, maar zo hoor je weleens wat. Koud is het niet. Toch draagt de
man aan de andere kant van het gangpad een ijsmuts. Daaronder twee
intens moedeloos starende ogen. Het is een dikke, doorrookte man. Een
type dat je nog weleens ziet achter het stuur van een Audi of een
BMW, maar dan een heel oude.
Ik moet
steeds denken aan oud-burgmeester Papayorgopoulos, die pas tot
levenslang is veroordeeld wegens verduistering van een paar flinke
zakken geld. Geld dat tot op heden nog niet bij hem is gevonden, al
kan dat nog komen. Gisteravond op het eten bij een nicht was hij het
onderwerp van buitensporige verontwaardiging. Alsof het instorten van
de Griekse economie ineens geheel het werk was van de
oud-burgemeester. Het was een gesprek dat overkookte van de
elementaire wraakzucht. Ik heb niet veel gezegd. Ik spreek te zacht
voor een Griekse discussie. Ik zit er bovendien een beetje mee. De
schoonzus van Papayorgopoulos, lerares Frans, was een collega en een
goede vriendin van Stella. Ik ken de familie enigszins en heb de
oud-burgemeester weleens ontmoet. Even geleden, dat wel, want na de
dood van Stella verliep van lieverlee het contact. Ik kan mij niet
voorstellen dat die keurige, aardige man een crimineel is, al weet ik
ook wel dat de grootste oplichters rondlopen in maatpakken.
De rechter
heeft gesproken. Als ik kijk wat er zoal is voorgevallen in de
afgelopen jaren vrees ik dat de Griekse politiek nog heel wat
Byzantijnse trekken heeft, dus vol intriges zit. Ik ben er niet zeker
van hoe het met de onafhankelijkheid van de rechtspraak is gesteld.
Op papier zal het allemaal wel in orde zijn, maar hoe is de praktijk?
Een integere, onafhankelijke rechtspraak in een land met een
dramatisch falend politiek systeem, dat kan. Niets is onmogelijk. Ik
weet het niet. Het zou kunnen dat Papayorgopoulos gelijk heeft als
hij zegt dat hij het slachtoffer is van een politiek proces, maar ook
als dat niet het geval blijkt, lijkt Byzantium in Griekenland meer
aanwezig dan mij lief is. Dat schept een akelig gevoel van onbehagen.
©Kees
Klok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten