woensdag, juli 24, 2013

Ivoren dichterstoren


Als op een warme zomeravond de zon ondergaat en de straatverlichting wordt ontstoken, verandert de Wolwevershaven bijna in een feeëriek stukje Venetië. Ik zit op het terras van café 't Vlak, waar op dinsdagavonden de Kees Klok Fanclub bijeenkomt. Die naam is louter list, bedrog en misleiding, een geintje uit de speelse geest van dichter Peter M. van der Linden, want wie denkt dat er op zo'n avond diepgaand en vol bewondering over mijn boeken wordt gesproken, komt bedrogen uit. Het is geen bevlogen clubje gewijd aan een literair idool, zoiets als het Buddingh'-genootschap, maar een los-vast gezelschap mensen die wekelijks borrelen en van gedachten wisselen. Er komt van alles aan de orde. De lotgevallen van DFC en FC Dordrecht, die van De Willige Dame, het goede nieuws dat die gruwelijk lelijke Ark van Noach voorgoed uit Dordrecht gaat verdwijnen (en we daardoor hopelijk worden verlost van een stel halfgare geestdrijvers), of de perikelen van de plaatselijke politiek, om maar even wat te noemen. Het is vrijwel windstil. Achter de huizen van de Aardappelmarkt rijst, omringd door een lichte nevel, verrassend snel de volle maan. 'Net een schilderij,' merkt iemand op. Het is een zeldzaam ogenblik van grote schoonheid, dat even tot stilte noodt. Daarna hervat zich het gesprek. Er wordt nog een rondje besteld.

Als kind moest ik weinig van clubjes hebben, tenzij ik er zelf een stevige rol in kon spelen. Ik was een blauwe maandag bij de padvinderij, waar een soort militaire hiërarchie heerste die mij niet zo beviel. Ik kon er de boventoon niet voeren. Ik was heel kort bij Jong Jubal, omdat ik dwarsfluit wilde leren, maar achter zo'n tambour-maître wilde ik niet aan. Bovendien waren ze er te vroom en te oranjegezind. Nee, ik richtte liever mijn eigen club op en zo begon ik met vrienden Bobby Kinghe en presideer ik tegenwoordig, tussen weer andere vrienden, bij het Genootschap ter Bevordering van Eb en Vloed. Ook het Instituut voor Plurale Meervoudsvorming (de naam is van Jacques Noorman) is nog niet geheel ingeslapen.

De Kees Klok Fanclub heb ik niet opgericht en ik voer er niet de boventoon. Ik laat mij de club welgevallen omdat het samenzijn aan de schilderachtige haven meestal bijzonder aangenaam is. Een enkele keer neemt koning Alcohol de leiding. Dan komt bij sommige aanwezigen Hollandse humor naar boven. Hollandse humor is afzeikhumor, onderbroekenlol ten koste van. Op zo'n avond trek ik mij liever terug in mijn ivoren dichterstoren.

©Kees Klok


Geen opmerkingen: