donderdag, november 14, 2013

Voor Mary






Ik had die dichter willen zijn met wie je
op je zeventiende naar het zuiden vluchtte

om je te koesteren in het licht van hen
die de Parnassus al hadden bestegen,

de ogen gesloten voor het ultieme offer aan de zee,
voor jonggestorven dochters, de schrale troost van roem

en het meedogenloos verval
dat je genialiteit uiteindelijk verwoestte.

De machteloosheid van medici, nu nog,
wanneer ik huiverend je toekomst herlees.

©Kees Klok

Afbeelding: Reginald Easton (ca. 1851-1893)


Geen opmerkingen: