Hier
spiegelen de wanden soms nog
een
beetje de wanhoop van gekken
of
voor gek gehoudenen.
Waar
ooit de bloedvlekken van koppen
tegen
de muur zich mengden
met
tuberculeuze fluimen,
hangt
een statige regent of een
zonnig
doorkijkje
en
waar kijvende zusters
hun
terreur om bestwil praktiseerden,
volgt
een schuchter meisje
dromerig
haar gids.
Met
de doodshoofden voorgoed
achter
het betengel
wijst
een penseelstreek
de
toekomst na.
Buiten
helt een
uit
de tijd gegroeide beuk
dreigend
in de stormwind.
Illusies
kunnen alleen tussen
kwetsbare
muren leven.
Kees Klok
In: Het is al laat. Liverse 2008
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten