zondag, september 20, 2015

Interview




Ik zit op een terras in het centrum van mijn stad, waar ik word geïnterviewd door een oud-leerlinge. Ze zit op een school voor journalistiek en heeft als opdracht 'iemand van een andere generatie' te bevragen over diens gebruik van de sociale media. Op mijn licht gevorderde leeftijd ben ik onmiskenbaar iemand van een oudere generatie. Gerard Reve schreef ooit: 'een vieze, oude man van boven de dertig.'

Mijn sociale media zijn Facebook en Twitter en van die twee vooral de eerste. Ik leg uit waarom ik Facebook gebruik en waarom Twitter er maar zo'n beetje bij hangt. Negenennegentig procent kretologie, emotionele flatulentie en een overvloed aan oppervlakkigheid. De naam Twitter zegt het eigenlijk al. Een enkele keer verschijnt een bericht dat nadere aandacht behoeft, maar in wezen kan ik het missen. Het is dat het niets kost.

Via Facebook houd ik contact met mensen die anders voor misschien wel altijd uit mijn leven zouden zijn verdwenen. Ik maak er ook muziek, om de aandacht te vestigen op mijn literaire bezigheden, want ik kan nu eenmaal niet dagelijks in Amsterdam zitten bij De Zwart of Welling. Ik erger mij aan lieden die van alles roepen zonder zich te baseren op feiten, maar die vooral hun irrationele angsten en onderbuikgevoelens rondtetteren. Ik leg uit dat het hysterische gehijg over de waan van de dag, dat ook in de klassieke media overheerst, de zwarte kant van Facebook vormt. Dat het mij pijnlijk treft als mensen die ik hoog acht en beter zouden moeten weten omdat ze niet onbelezen zijn, zich kritiekloos in die maalstroom laten meeslepen. Ze schrijft het allemaal braaf op. Als we klaar zijn belooft ze mij het resultaat te sturen. Naar de privébox op Facebook, waarvan je je moet afvragen hoe privé privé is.

Foto: auteur



Geen opmerkingen: