Filmplannen

Voorpublicatie uit Een zootje ongeregeld (literair dagboek 1975-1979), dat medio 2016 zal verschijnen bij uitgeverij Liverse:

1977

20 april:

Ben al twee keer tevergeefs bij Revers geweest om de televisiekritieken van Gerrit Komrij. Ik heb het boek nu gereserveerd. Ook Lasterpraat van Adriaan Morriën besteld en De schaamte voorbij van Anja Meulenbelt gekocht, hoewel Gerrit het een slecht boek vindt.

21 april:

Vanmorgen, net na de pont, liep de ketting weer van de fiets. Hij zat zo hopeloos gedraaid dat ik hem bij René en Marja heb gestald. Daarna teruggelopen naar het veer, waar het hoofd der school, Jan Schot, mij even ophaalde met de auto.

22 april:

De fiets ter reparatie bij Bellaard gebracht. Over een paar maanden koop ik een nieuwe. Tot hij gemaakt is, gebruik ik Geoffrey's fiets. Maandag moet ik mij direct na school vervoegen bij dr. J.H. Struivig de Groot, de tandarts. Dat haal ik niet met de bus.

24 april:

De boeken uit Engeland zijn gearriveerd: M.I. Finley, Aspects of Antiquity; Maurice Keen, History of Medieval People, Thomas Hardy, Under the Greenwood Tree en Jude the Obscure. Alle vier voor £ 3.65. Kom daar in Nederland eens om.

Vrijdagavond met Lupius naar het literair-café geweest en daar helemaal gecharmeerd geraakt van Janneke Vervelde, een prachtige, donkerharige vrouw, lid van de Rotterdamse Werkgroep Arbeidersliteratuur. Ik heb helaas geen woord met haar gewisseld, want ze moest in de pauze snel weg.

25 april:

Een aardig stuk van J.M.A. Biesheuvel in het Hollands Maandblad: Een avond in Dordrecht. Over zijn optreden, samen met Joop Waasdorp, in het literair-café. Merkwaardig, in de verhalen van Biesheuvel staan af en toe van die heel naïeve zinnetjes. Ze lijken doodnormaal, maar maken toch een wereldvreemde indruk.

28 april:

Judith belde. Haar verhuizing gaat niet door wegens een of andere ingewikkelde huurtoestand. In juni komt ze weer een weekeinde. Ik word warm van binnen als ik er aan denk.

Woensdagmiddag kwam een monteur van het GEB de geiser repareren. Dat was zo gebeurd, maar de man toonde belangstelling voor mijn boekenkast, waarna we meer dan een uur hebben zitten praten over taalontwikkeling, geschiedenis en opvoedingsproblemen. Mijn studieprogramma kwam er enigszins door in verdrukking, maar leuk was het wel.

Sinds lange tijd weer eens bij de Dickensleeskring geweest. Thuis bij mevrouw Schimmelpenninck, schuin tegenover de gekraakte villa van Jan van der Spek. Ze vertelde dat de krakers de eerste dagen geen gas en water hadden. De omwonenden weigerden hen te helpen, behalve de familie Schimmelpenninck.

Het filmscript is klaar. Gerrit heeft een verhaal van Jules Deelder, Niets tegen Kees zeggen, in scenario gezet. Misschien beginnen we over een week of twee al met de opnamen. Er zijn maar twee acteurs, Karin en Thijs, zodat een datum afspreken niet zo'n probleem is.

6 mei:

Ik stem dit keer op de PSP. Ik heb lang getwijfeld tussen PvdA en PSP, maar ik vind het belangrijk dat er een pacifistisch geluid blijft in de Kamer.

Hoorde gisteren bij de groenteboer dat de drie Turkse gezinnen die pas op de hoek zijn komen wonen, bij elkaar uit zesentwintig personen bestaan. Wanneer ik 's avonds om een uur of zeven naar Peter wandel om te gaan studeren, is het Matena's pad vol vrolijke, veelal donkere kinderen. Hinkelen is de mode van de dag. Ik vind het leuk om ze bezig te zien en ze brengen letterlijk wat kleur in ons vervallen, honderd jaar oude buurtje.

Jarenlang is het bij ons traditie geweest om, als de familie uit Engeland er was, een bezoek te brengen aan slot Loevestein. Eerst met de trein naar Gorkum, daarna met de pont naar Woudrichem en vervolgens met een bootje (dat eerst werd geroeid, later hing er een motor aan) naar het kasteel. Eerst werd ergens op het gras binnen de wallen gepicknickt, daarna deden we altijd de rondleiding door het slot. Na een paar jaar wisten we meer van het gebouw dan de werkstudenten die in de zomervakantie bezoekers rondleidden. Op het terras van de beheerderswoning werd een glaasje limonade gedronken, waarbij mijn vader op een gegeven ogenblik ging mopperen. Of de limonade was te koud, of er vlogen te veel hinderlijke wespen, of de toiletten waren niet schoon. Dat was het sein om aan de terugreis te beginnen. Loevestein prikkelde altijd mijn fantasie en wakkerde mijn belangstelling voor geschiedenis aan. Jammer dat ik er tegenwoordig nauwelijks meer kom.

11 mei:

Gerrit heeft een scenario gemaakt van Adriaan Morriëns Lasterpraat. Zondag hebben we bij de Italiaan weer over de filmplannen gesproken. Ik maak deze week de afspraken voor Niets tegen Kees zeggen. Als we eventueel Lasterpraat gaan verfilmen zal het wel een probleem worden om een meisje te vinden voor de erotische scènes.

Foto: auteur