Voorproefje

Op zondagmiddag 10 april aanstaande wordt deel V uit mijn serie Literaire Dagboeken gepresenteerd, om 15.00u in Galerie de Compagnie in Dordrecht (iedere belangstellende is van harte welkom en de toegang is nog gratis ook). Een zootje ongeregeld beslaat de vroegste jaren (1975-1979), vanaf het ogenblik dat ik begon met regelmatig een dagboek bij te houden. Turbulente jaren, waarin ik met gelijkgestemden als C. Buddingh', Wim de Vries, Jacques Noorman, Han van Gorkom, Ton van Dalen, Bas Damme en andere schrijvers en kunstenaars, probeerde het ingedutte culturele leven van Dordrecht wakker te schudden. Jaren waarin ik, pas begonnen in het onderwijs en geschiedenis studerend aan de School voor Taal- en Letterkunde in Den Haag, droomde van een schrijverscarrière en waarin de liefde veel verdriet, maar ook veel gelukkige ogenblikken teweeg bracht. Hier een voorproefje uit het boek.

1978

Vrijdag, 8 september:

Begonnen aan een novelle: Leo Marcus. Al een paar bladzijden geschreven. Gerrit wilde toch het een en ander aan zijn nieuwe huis verbouwen. Omdat hij daar veel te onhandig voor is, hebben Wim, Peter, Marion en ik tot nu toe het meeste gedaan. Wij het afbreken en opruimen, Wim het bouwen. Daardoor deze week niet gestudeerd.

Niemand is conservatiever dan een 'normale' mavo-leerling.

Was gisteren op het verjaardagfeestje van Nelly van Dalen. Marion en ik hebben haar het boek met litho's van Daumier gegeven en de nagelaten gedichten van Jan Arends. Gerard Bouma kwam met een Rietveld-stoel die hij had nagemaakt. Ook Bas Damme was er, net een paar uren terug van zijn Spaanse avontuur. Johan van Oord toonde zich van zijn beste kant en dan is hij goed gezelschap. Nelly had alleen de beste vrienden gevraagd. Verder waren er: Dick & Lise Boonstra, Jan & Hendrikje van Nieuwenhoven, Marion en ik.

Vrijdag, 15 september:

Woensdagmiddag met Marion naar Amsterdam gespoord voor het gesprek met Willem van Beusekom. Hij vond mijn aantekeningen niet slecht, maar raadde aan me te richten op het publiceren van proza en/of poëzie en de dagboeken voorlopig als werkmateriaal te beschouwen. Daar zijn ze in feite ook voor bedoeld. Het verhaal Prins bij Willem achtergelaten. Niet geheel nuchter teruggekomen in Dordt. Eerst flink met Willem aan het bier gezeten en daarna met Marion doorgezakt bij Scheltema. Goed dat ze mee was. Ik viel in de trein in slaap. Zonder Marion was ik in Brussel geëindigd, vrees ik.

Gekocht: alle bundels gedichten van Remco Campert. Sinds ik ooit Dit gebeurde overal cadeau kreeg van Gerrit, ben ik een verwoed Campert-fan. 'Alles zoop en naaide/heel Europa een groot matras.'

Woensdag, 20 september:

Mijn handen vol aan werk, studie en het helpen bij Lupius. Van schrijven komt niet veel. Voorlopig ook weer op dinsdagavond naar college: onderwijskunde. Tijdverspilling. Zoals ik al vreesde begon de docent, een volmaakt stereotype, zou zo naar een sociale academie kunnen, over sensitivity training. Dat hebben we botweg geweigerd. De meeste studenten waren het met ons eens. We studeren nu op maandag en woensdag gezamenlijk en op donderdag voor onszelf. Morgen komt daar alweer niets van terecht, omdat ik naar de vergadering van Letteriek ga. Eigenlijk moest ik langs Heinz Schneeweiss (maandagmiddag een uur lang met zijn problemen aan de telefoon), maar dat heb ik afgezegd. Leo Marcus is nog steeds niet in Engeland aangekomen.

Zaterdag, 23 september:

Nu loopt het helemaal mis met Leo: aanstaande donderdag tentamen oudheid, dit keer in Utrecht. Gisteren kwam de oproep, veel eerder dan ik had verwacht. Vandaag de colleges laten schieten om thuis te studeren, want morgen gaan we naar de tentoonstelling van Panamarenko. Ik had bovendien al besloten de zondag niet meer als werkdag te gebruiken. Zes dagen in de week werken en/of studeren lijkt me ruimschoots genoeg.

De poster van het Parijse hoertje, op mijn werkkamer, vervangen door een zeefdruk met het portret en een gedicht van Kees Buddingh'.

Ada d' Hamecourt kan het verder bekijken met Letteriek. Tot twee keer toe een half uur van tevoren een vergadering afzeggen! Ik kom geen derde keer. Ze zoekt maar een ander. Ik wil best nog voor Letteriek schrijven, maar de rest is mijn pakkie niet meer an.

Woensdag, 27 september:

Vanmiddag een malloot aan de deur. Kwaad smoel, grote bek. Hoe of het met zijn gedichten stond? Doorgestuurd door Cocky v.d. Gijp van de Culturele Raad. Ik had geen idee waar de gek het over had. Gezegd dat hij volgens mij bij de redactie van Letteriek moet zijn en dat mevrouw Van der Gijp weet waar die te vinden is, dat ik geen adres heb. De lul droop mokkend af.


Een zootje ongeregeld wordt uitgegeven door Liverse, ISNB 9789491034 6 en is reeds te bestellen bij de uitgever of de betere boekhandel. Euro 16,50.

Kijk ook eens even hier.