Mijn
moeder was een wijze vrouw en veel van haar uitspraken staan mij nog
bij. Meestal had ze gelijk, maar met één
bewering sloeg ze achteraf gezien de plank mis. Ik herinner mij dat
ik als kind in de jaren vijftig op de radio iets hoorde over
revolutie en geweld in een of ander ver land, waar ze een vlakte met
kruiken hadden, en toen vroeg: 'Kan zoiets in Nederland ook
gebeuren?' 'Welnee,' zei mijn moeder, 'daar hoef je niet bang voor te
zijn, daar zijn wij veel te nuchter voor.'
De
Nederlanders een nuchter volk? Laat me niet lachen zeg ik zestig jaar
later, na weer eens wat scrollen op Facebook en Twitter. De
opgefoktheid druipt er bij veel te veel mensen vanaf. Bij de laatste
verkiezingen werd een dandy-achtige querulant met duistere, extreem
rechtse gedachten in de Tweede Kamer gekozen. Bij wie in die
gedachten gelooft, is de nuchterheid ver te zoeken.
Met
Oud & Nieuw bestoken we elkaar met vuurwerk dat krachtiger is dan
een handgranaat. Dat wordt geinig gevonden, 'moet kunnen.'
Schouderophalend gaan de liefhebbers voorbij aan de vele gewonden, soms met
blijvende invaliditeit, en een enkele dode. Jammer dan, ongelukje.
Ongelukken gebeuren wel meer. Het is een Nederlandse traditie en
Nederlandse tradities moeten desnoods met geweld verdedigd worden.
Denk maar aan de Pietenhysterie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten