Omdat
vrienden van mij op 21 maart niet ter stede zijn, heb ik een
machtiging gehad om voor hen te stemmen. Dat geeft een aangenaam
gevoel: eindelijk tel ik voor drie mee. Vader, zoon en heilige geest
ineen. Wat kan democratie toch mooi zijn. Het legt natuurlijk wel
enige verantwoordelijkheid op me, want bij de machtigingen zit een
briefje op welke partij de stemmen moeten worden uitgebracht.
Gelukkig is dat een partij met sympathieke ideeën en brave
raadsleden, die in de afgelopen periode geen scheurmakers en
weglopers in de gelederen had en van wie niemand zich schuldig heeft
gemaakt aan beledigend geschetter in de sociale media. Een partij
waarop ik misschien zelf ook wel stem, wie weet? U vertel ik dat
natuurlijk niet.
Wat
ik wel verklap is dat ik altijd op een vrouw stem, ook al zaten er in
de afgelopen perioden enkele uitgesproken krengen in de raad. Ik ben
nu eenmaal dol op vrouwen. Levensgevaarlijk om daar een dag na
internationale vrouwendag voor uit te komen, maar ik kan er ook niets
aan doen. Het is de schuld van Claire. Als een leuke vrouw de kroeg
binnenkomt of langs het terras loopt waar we zitten, zegt ze: 'Moet
je eens kijken wat mooi.' Claire houdt van mannen en vrouwen,
iets wat een meerderheid van vrouwen schijnt te hebben. Claire stemt
ook altijd op een vrouw. 'Wij zijn gewoon empathischer en
verstandiger,' zegt ze. Ik denk aan die paar ruziemaaksters in de
raad, maar ik wil Claire niet te vaak tegenspreken. Dan gaat ze haar
haren weer verven.
Stel
dat op dat briefje een partij had gestaan waarvan de ideeën mij met
diepe walging vervullen of waarvan de kandidaten zonder uitzondering
dommer zijn dan het achtereind van een varken. Zou ik mij dan aan die
opdracht houden? Ik betwijfel dat ernstig. Nee, ik zou de kluit niet
belazeren en mijn stem stiekem op een andere partij uitbrengen, maar
ik zou in dat geval vragen iemand anders te machtigen, zo
democratisch ben ik wel. Het is overigens een theoretisch probleem.
Mijn vrienden kennen mij te goed om het onmogelijke te vragen, zelfs
Claire is het daarmee eens.
Afbeelding: Théo van Rysselberghe - De Baadsters (ca. 1920). Mu.Zee, Oostende.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten