Taaie klus!

Gaat er nog wel eens iets goed in Dordrecht? Ongetwijfeld, al valt mij zo direct geen voorbeeld te binnen, maar in het algemeen sluit de lokale overheid naadloos aan bij de landelijke trend die uitwijst dat de Boven Ons Gestelde Autoriteiten niet of nauwelijks in staat zijn grote projecten deskundig te plannen, te begroten en binnen de gestelde tijd tot een goed einde te brengen. De lijst is lang met in de top-tien de Betuwelijn en de HSL.

Gemeentelijke overheden kunnen er wat van, kijk maar naar de Amsterdamse noord-zuidverbinding en de Haagse tramtunnel. Voor menig station ligt een bouwput bouwput te zijn, zoals in Amsterdam, Rotterdam, Haarlem en nu ook al maanden in Dordrecht. Ik zie er soms een graafmachine rondsukkelen, nu en dan blijkt een fietspad verlegd, soms zijn enkele afzettingen wat verschoven. Er scharrelen wat arbeiders rond, maar zelden meer dan een handvol. Kortom, er gebeurt wel wat maar als we een voorbeeld zoeken van een plek waar volijverig, krachtdadig en opgewekt wordt gebouwd, dan kunnen we beter geen kijkje nemen bij het Dordtse station. We kunnen voorlopig nog volop genieten voor 'de rode loper naar de historische binnenstad' zoals het in de gemeentelijke propaganda heet, is uitgerold. Het zal wel een snel sleets lopertje worden, een koopje uit een van de goedkopetroepaanbieders die in de historische binnenstad nogal oververtegenwoordigd zijn, al weet je het maar nooit. Wie weet slagen ze er tegen alle verwachtingen in om de 'loper naar de historische binnenstad' de allure terug te geven die hij had vóór de kaalslag van het saneringsplan uit de vorige eeuw.

Iedereen die een klein beetje op de hoogte is van wat er in de stad speelt kan een fraai lijstje mislukkingen opstellen. Van Stadswerven tot Vlijbrug, zeg maar. Met hotel Bellevue schijnt het nu helemaal goed te komen, ik ga eerstdaags eens controleren of de opening geen 1 aprilgrap was, maar dat is een particulier initiatief, dat ik overigens van harte toejuich. Minder particulier is de verbouwing van het Dordrechts Museum. Hoe staat het daar mee? Die zou toch in 2009 gereed zijn? We zitten al drie maanden in 2010. Wie weet opent het nieuwe kunstpaleis over enkele weken zijn deuren, maar ik vrees dat het nog even gaat duren voor het zover is. Ik hoor verontrustende berichten over het uitlopen van werkzaamheden en stijgen van kosten. Het begint te lijken op het zelfde liedje dat we al jaren horen bij het opknappen van het Rijksmuseum in Amsterdam en het Stedelijk Museum aldaar, twee bouwschandalen die de hoofdstad zijn aanzien als internationale kunstmetropool hebben gekost. Ik was dol op het Dordrechts Museum, waar ik vele uren tussen de prachtige collectie heb rondgezworven en ik hoop het ook weer op het verbouwde te worden. Op papier ziet alles er prachtig en doordacht uit, maar ik houd mijn hart vast. Ik hoop zeer ten onrechte, maar ik moet het allemaal eerst zien en wel zo snel mogelijk graag!

Waar het de Dordtse overheid altijd aan heeft ontbroken is het in de hand houden van de niet zelden megalomane ambities van allerlei projectontwikkelaars. Die zijn uit op winst, uiteraard, maar het verfraaien van de stad of het verbeteren van het leefgenot van de burgers zijn in dat soort kringen zeer secundair. Dat leidt soms tot schrijnende situaties, zoals in het geval van de Grote Griek, het restaurant dat via een rechterlijke uitspraak, waarbij allerlei vraagtekens waren te zetten, moest worden ontruimd. Daarna liet de betrokken projectontwikkelaar maandenlang anti-krakers in het pand wonen, omdat de dringende plannen die hij ermee had ineens minder dringend bleken te zijn. De Grote Griek moest op zoek naar een nieuw pand. Het duurde maanden voor dat werd gevonden, maanden voor de vergunningen werden verleend en nu duurt het alweer veel te lang voor de eigenaars de benodigde lening voor een herstart wordt verstrekt. Dat komt, naar verluidt, doordat de betrokken bank een deskundige in de hand heeft genomen om te bepalen of de zaak levensvatbaar is. Iemand uit een andere stad die duidelijk niet op de hoogte is van de plaatselijke situatie. Het stadscentrum heeft maar twee Griekse restaurants en een afhaalkiosk en is daarmee wat 'Griekdichtheid' betreft een van de karigst bedeelde stadscentra van Nederland. Bovendien zijn de Dordtenaren de ophef en het schandaal rond de ontruiming van de Grote Griek nog lang niet vergeten, zodat het met de naamsbekendheid wel snor zit. De gemeente is niet alle narigheid die de Grote Griek overkomt aan te rekenen, maar wel dat zij de projectontwikkelaar veel te veel zijn gang heeft laten gaan, ook toen duidelijk werd dat er van diens oorspronkelijke plannen vooralsnog weinig terecht zou komen. Om het leed wat te vergoeden zou zij naar de bank toe een gebaar kunnen maken, door te verklaren dat er wel degelijk ruimte in het centrum is voor een derde Grieks restaurant en zich daar op een of andere manier ook garant voor te stellen.

Er is hoop dat na de gemeenteraadsverkiezingen een nieuwe wind door Dordt gaat waaien. De kiezers hebben zich massaal tot Beter voor Dordt gewend, die veruit de grootste partij in de raad is geworden. Dat schept verwachtingen. Bij het besturen van een stad is niet alleen de kwaliteit van de gemeentelijke politici van belang, maar evenzeer die van het ambtenarenapparaat en daarmee is het in Dordrecht al decennia slecht gesteld. Daar, op het Stadskantoor, ligt voor Piet Sleeking en zijn team de belangrijkste taak voor de komende jaren. Ik wens hen veel sterkte met een taaie klus die door geen enkel gemeentebestuur tot nu toe bevredigend is geklaard.