Hibernia (2)

Werkend aan een nieuw deel van mijn literair dagboek, stuitte ik op de notities van mijn reis door Ierland, in juli/augustus 1979. Als voorproefje van het boek reizen we nog maar eens door Hibernia.

Vrijdag, 27 juli 1979:

Drumcliff (onderweg)

Zojuist het graf van W.B. Yeats bezocht. Zitten nu in Yeats' Tavern met een pint bij een jengelende jukebox. Foto's gemaakt van het graf op het schilderachtige kerkhof met uitzicht op de Ben Bulben.

Carrick (Donegal):

Achter dit plaatsje, in een wijde vallei, waardoor een beek stroomt, rijst heel indrukwekkend een donkere berg op. Het gehucht heeft één straat, waarin wij logeren, boven een kleine, wat vervallen ogende kroeg. Het is 'carnaval' in Carrick, een soort muziek- en dansfestival, dat vanavond begint.

Zaterdag, 28 juli:

Carrick

In de pub beneden een oudere dame gesproken die Roland Holst ('your prime poet') heeft gekend en vertelde dat hij ooit boven dit kroegje logeerde. Ze zong heel mooi enkele liederen op teksten van Yeats. We kwamen ook te spreken met een dikke, baardige Engelsman uit Leicester. Over middeleeuwse geschiedenis en manuscripten, maar het werd niet duidelijk of hij historicus was of antiquair. Later was er levende muziek in The Bridge Bar, waar een accordeonist en een violist optraden. Deze keer waren er aardige Duitsers, die niet schreeuwden of zongen, maar een rondedansje deden.

Vandaag een tocht gemaakt door de bergen boven Carrick. Langs de kust steile stukken, maar prachtige vergezichten. Gegeten in het Glen Bay Hotel en daarna naar de grotten van Maghera gereden, door de oceaan in de bergwand uitgeschuurd. Onderweg stopten we bij een waterval. Thijs en Herbert klommen naar de top. Ik durfde dat niet vanwege mijn hoogtevrees en toen is Marion ook maar beneden gebleven. Bij de grotten raakten we verzeild in een vervelende concurrentiestrijd om de klandizie tussen twee families. De ene vertegenwoordigd door een onfris ogende, oudere kerel, de andere door een lief, blozend meisje van een jaar of tien. Tenslotte bij geen van beiden in de boot gestapt.

Zondag, 29 juli:

Sligo (onderweg). We lunchen in een armzalig restaurant dat met enige vertwijfelde trots de naam Steakhouse voert. Onderweg hadden we opnieuw geluk: we konden zonder bonnen een volle tank benzine krijgen. Wel moesten we de dubbele prijs betalen.

Maandag, 30 juli:

Ballina

Een somber, weinig inspirerend gat, waaruit ik liever vandaag vertrek dan morgen. Herbert en Thijs denken daar anders over en omdat ik niet altijd mijn zin kan krijgen, logeren we hier nog twee dagen. Gisteren wel grandioos gegeten in The Swiss Barn, vier kilometer verderop, in een vrijwel verlaten en tot ruïnes vervallen gehucht, een mijl of wat van de hoofdweg. Voortreffelijk eten en een perfecte bediening door de Zwitserse eigenaar-kok en zijn Ierse vrouw. Het was beter dan Bellevue en goddank had het menu niets Iers, behalve een heerlijke Irish coffee. We waren de enige gasten. De eigenaar, Daniël Veillard, vertrouwde de slagroom niet helemaal en reed op zijn brommer speciaal naar Ballina om verse te halen. We gaan het aanbevelen bij The Good Food Guide. Veillard heeft een van de ruïnes gekocht en eigenhandig opgebouwd. Van buiten lijkt het nog op een bouwvallige schuur, maar als je binnenstapt kom je in een on-Iers, charmant eethuis.

We liepen zojuist bij toeval een kleine pub binnen, waar een stokoude baas accordeon speelde. We werden als oude bekenden begroet door een man die ons gisteren had gezien in de danshal, waar we na het eten terecht waren gekomen. De mensen zijn in het algemeen buitengewoon vriendelijk. Dat valt extra op als je normaal met gereserveerde, wantrouwende Dordtenaren van doen hebt. Na een minuut of tien kwam er een bejaard omaatje binnen, dat haar boodschappentas neerzette, aan de bar een stevige whisky naar binnen sloeg en daarna met een onverstoorbaar gezicht een dansje maakte. Daarna vertrok ze, helaas met de accordeonist, die kennelijk haar man was.

Woensdag, 1 augustus:

Belmullet

Zitten nu in een van de westelijkste streken van het land, op een laag glooiend schiereiland, dat net met een smal strookje land aan de rest van Ierland vastzit.

In de lounge van het hotel kennisgemaakt met David Byrne, een Ierse professor in de taalwetenschap, die doceert aan de universiteit van Quatar. Een dichter ook en fotograaf. Hij heeft geprobeerd het fototoestel van Thijs te maken, waarvan het sluitermechanisme blokkeert, een bekend euvel van Zenithcamera's. Tot sluitingstijd zitten praten, ondermeer over de oorsprong van de Keltische talen en over poëzie. Een man met veel gevoel voor humor en vol puntige opmerkingen en anekdotes.

Het is soms nog net de negentiende eeuw. Herbert heeft met veel moeite, via een ouderwetse zwengeltelefoon, die hier nog in gebruik is, naar Nederland gebeld, om te vertellen dat alles goed gaat. Zijn moeder belt dat weer door naar de Cornelis de Wittstraat.

Donderdag, 2 augustus:

Clifden

Weer een rit door een prachtig landschap. Onderweg het nonnenklooster van Kylemore bezocht. Het gebouw mochten we niet in, maar we konden wel door het park wandelen. Marion als heilige maagd gefotografeerd in een kapel, met een 400 asa film, maar misschien was er toch te weinig licht, want Hij zal het vast afkeuren.

Op zoek geweest naar een 'Kees Buddingh'-hoed', maar niets in mijn maat gevonden.

Vrijdag, 3 augustus:

Clifden

Een rit gemaakt door het ruige landschap van Connemara en een flinke wandeling gemaakt bij Dog's Bay. Een dolfijn gefotografeerd, of wat er van over was, die waarschijnlijk in een storm op de rotsen is geworpen. Veel konijnenholen gezien en enkele hazen op de vlucht. Het leek op Elfenland.

Afgesproken dat Herbert gedurende de laatste week de gezamenlijke pot beheert en ik het grootste deel van het rijden voor mijn rekening neem.

Zondag, 5 augustus:

Limerick

Zelden zoveel slecht gerestaureerde meubels gezien als in Bunratty Castle. Ook de wandkleden verkeerden in zeer slechte staat, hoewel de rest van dit veertiende eeuwse kasteel degelijk opgeknapt lijkt.

Gisteravond zijn we naar de windhondenraces geweest. Leuk om een keer te zien. Vooral het tumult bij de onofficiële bookmakers, net voor het begin van een race. En dan dat elektrieke konijn op rails!

Kocht in Bunratty Castle een boekje van de Limerick Poetry Circle. Las mooie gedichten. Jammer dat er geen adres wordt vermeld. Ik wil er misschien wel een paar vertalen voor de Herman.

Maandag, 6 augustus:

Tralee

Thijs is vandaag een beetje bokkig. Heeft last van ontwenningsverschijnselen. Het gebrek aan goede koffie begint zich te wreken.

Dinsdag, 7 augustus:

Tralee

Een prachtige rondrit gemaakt over het schiereiland van Dingle, door de indrukwekkende Connor Pass. Foto's gemaakt van een meisje dat bij een waterval haar kleren waste. We wilden enkele prehistorisch 'beehive huts' bekijken, maar de plaatselijke boer vroeg 28 pennies toegang per persoon. Dat vonden we iets te veel. In Dingle, veel leuker plaatsje dan Tralee, werd in de pub muziek gemaakt en gezongen. Heel gezellig.

Woensdag, 8 augustus:

Killarney

Hoewel we gisteren een leuke avond hadden met zang en drank, is Killarney iets te druk voor het mooi, iets te veel toeristen.

Het is voor Marion een beetje een pech-vakantie. Haar cassetterecorder is kapot gegaan, voor de tweede keer is de film in haar camera gebroken en ze heeft vaak last van haar rug, door de veel te zachte bedden.

De dag is mooi begonnen, maar na de middag is het vreselijk gaan regenen. Desondanks met Marion een uur gewandeld. Buiten het stadje een weggetje genomen dat naar een bos leidde. Helaas stuitten we aan de andere kant daarvan op een waterzuiveringsinstallatie.

We hadden wat problemen om logies te vinden. De kamers die we vooruit hadden geboekt, bleken al verhuurd. Niemand had ons verteld dat we onze komst een dag van tevoren hadden moeten bevestigen. Na wat zoeken kamers gevonden in een pension dat St. Joseph heet en door nonnen wordt bestierd.

Donderdag, 9 augustus:

Cork

Terug op Greystones. Tijdens de rit van Killarney naar Cork bij zitten komen van een kater, de enige van deze vakantie. Gisteravond ontmoetten we bij een sing-song in The Red Shadow (slechte band, chagrijnige kroegbaas) een Zweeds stel waarmee we iets te gezellig hebben geborreld. De zon schijnt, in tegenstelling tot gisteren, toen het aanhoudend goot. We hebben nog wel een ritje gemaakt met paard en wagen, maar door de regen was er weinig aan.

Foto: auteur