Wat raar eigenlijk, denkt Warnaar, dat je in Nederland niet gewoon op straat een taxi kunt aanhouden. In de meeste landen is het volstrekt normaal dat je langs de weg gaat staan en bij nadering van een taxi je hand op steekt. Het lukt of het lukt niet. In Thessaloniki, even groot als Amsterdam, lukt het meestal binnen vijf minuten. Behalve als het regent en de halve stad ineens een taxi wil. Nee, in dit land waar ze de illusie hebben dat alles zo goed voor elkaar is, moet je bellen en dan maar afwachten wanneer de chauffeur komt. Je moet maar ergens in zo'n slaapverwekkende buitenwijk verdwaald zijn met toevallig een lege telefoon.
Van het openbaar vervoer moet je het ook niet hebben, meent hij. Hoe vaak heeft hij niet bij een halte gestaan terwijl de bus het liet afweten? Sommige delen van het land zijn nauwelijks meer met het openbaar vervoer bereikbaar. Hij wilde eens van Dordrecht naar Aardenburg in Zeeuws-Vlaanderen. Vergeet het maar, tenzij je bereid bent om even lang te reizen als tweemaal van Dordrecht met de trein naar Groningen en terug. Hij gaat nog weleens naar vrienden even buiten Emmen. Een godvergeten eind met de trein, via Zwolle, en dan nog ruim een uur lopen als ze hem niet met de auto komen halen.
Hij bedenkt dat er binnenkort verkiezingen zijn. Dat merkt hij aan al die radio- en televisiespotjes met zoete broodjes en idem beloften. Natuurlijk gaat hij, democraat!, stemmen. Als de bus rijdt.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten