Alweer van dat gruwzame weer, zucht Warnaar, als hij na het opstaan het slaapkamergordijn opzij schuift. December, een maand die moet worden afgeschaft. Die vreselijke wintertijd, al die kou, hij kan er slecht tegen. Vorige week heeft hij een nieuwe cv-ketel laten installeren, nu het nog kan en omdat de oude op stervan na dood was. Van het gas af? Flauwekul, vindt hij. Toen de monteurs waren vertrokken, werden vier van zijn radiatoren niet warm, maar dat ontdekte hij pas in het weekeinde. Hij was de dagen daarvoor veel van huis. Het werk en de verlokkingen van de kroeg. Dat laatste vooral.
Hij belde op zaterdag de storingsdienst. 'Zijn al uw radiatoren koud?', vroeg een zoetgevooisd meisje. 'Nee, de helft.' 'Dan komen we niet, meneer, belt u maandag de klantenservice maar'. Hij had even geen weerwoord. Hij bracht de rest van de zaterdag door in het stamcafé en de zondag in Amsterdam, bij de opera. 'Die kutstad', moppert hij, 'waar je tussen de middag al bijna nergens iets te vreten kunt krijgen zonder te hebben gereserveerd'. Gelukkig verkochten ze in de Stopera quiches. Duur, maar enigszins voedzaam.
Na het weekeinde moest hij bijna twee uur bellen voor de klantenservice snapte dat er echt een monteur moest komen. 'Jullie hebben die ketel geplaatst, logisch dat jullie het probleem oplossen!' Hij was bijna gaan schreeuwen. De monteur loste het euvel in enkele minuten op. Een truc met de radiatorknoppen. Hij bood de man een verse koffie. Het werd daarna nog een aardig gesprek.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten