Literair dagboek

Bij Uitgeverij Liverse verschenen mijn kronieken, liever: literaire dagboeken En vooral: de gordijnen dicht (2008) en Idioten ontloop je nergens (2010). Deel drie is in wording en zal, als alles loopt zoals bedoeld, eind 2012 of begin 2013 verschijnen. Uit dit deel zijn reeds Literair dagboek: Schotland en Literair dagboek: Griekenland op dit weblog gepubliceerd. Onder de titel Literair dagboek zal ik nu en dan een fragment uit het komende boek opnemen.

Maandag, 15 januari 2007:

Gisteren zouden we naar de film Zwartboek gaan, die op het ogenblik in de Synode draait. Speciaal vroeger gegeten en daarna monter naar het Willem Kesplantsoen gewandeld. De voorstelling bleek uitverkocht. Dat is ons in Dordrecht nog nooit overkomen. We konden voor vanavond reserveren, maar na een veel te lange lesdag ga ik niet meer naar een bioscoop. Dan zit ik toch maar te knikkebollen. We zien die film nog weleens op video.

Dinsdag, 16 januari:

Ik ben uitgenodigd op drie maart te lezen op de Dordtse Dag van de Poëzie. De details krijg ik nog te horen. Een mooi initiatief. Ik vraag mij alleen af of het lang zal voortleven. De belangstelling voor poëzie lijkt me nog geringer dan elders. Ik moet denken aan de literaire avonden van Bobby Kinghe in de jaren zeventig en aan de schrijversinterviews door Cees Groesbeek in de jaren tachtig. Twee decennia later kun je Dordrecht, ondanks de goede wil van een paar enkelingen, nog steeds geen cultuurstad noemen.

Vanmorgen weer begonnen met mijn lessen Nieuwgrieks. Stella is een geweldige lerares, maar ik blijf het moeilijk vinden om grip te krijgen op die prachtige taal, die even rijk als chaotisch en onlogisch is. Daarbij vergeleken is het Nederlands een toonbeeld van eenvoud, terwijl je je er toch ook voortreffelijk in kunt uitdrukken.

Donderdag, 18 januari:

Gisteravond na het journaal voor de buis blijven hangen. Zag Bernlef bij Pauw & Witteman, over zijn nieuwste boek. Ik vind dat hij steeds meer op Fred Flintstone gaat lijken. Stella vindt dat hij lijkt op een paardenslager.

Het regent verschrikkelijk, de wind trekt aan tot zware storm. Hoewel de zon al een half uur op moet zijn, is het buiten nog aardedonker. In de VS heerst een koudegolf. Daar houden we ook niet van, maar het is beter dan dit zelfmoordweer. We kregen antwoord op onze nieuwjaarswens aan Ed Griffin, een van de hoogleraren die in 1987 het seminar organiseerde waarop ik Stella heb leren kennen. Hij doceert nog steeds aan de University of Minnesota, al is hij achter in de zestig, maar nog slechts voor de helft van de tijd. Die andere helft krijgt hij niet betaald, zoals ze in de VS ook de vakantieweken niet doorbetalen. Geweldig systeem, het is de kant die de VVD ook op wil. Eer het zo ver is hoop ik aan de andere kant van Europa te wonen.

De storm herinnert aan die orkaan, begin jaren '90, waardoor de schutting tussen ons en de rechter buren omwoei. De nieuwe schutting heeft het ook zwaar. Het is nog maar de vraag of hij het houdt. Er is een kap van een schoorsteen gewaaid en op het achterbalkon terechtgekomen. Volgens de voorspellingen gaat het zo nog een uur of twaalf door. De politie adviseert dringend om binnen te blijven. Echt gevaar of moderne schijterigheid? Niet dat ik aanvechting heb om een ommetje te maken, maar soms worden risico's wel erg opgeblazen. Niet door de postbode, die kwam gewoon langs. Een pakje uit Engeland, met Our Mutual Friend van Dickens en Shadow of the Silk Road van Colin Thubron.

Zojuist op de radio een melding dat er drie mensen zijn omgekomen door omvallende bomen. Toen ik terugkwam van school niet door de boomrijke Crayensteinstraat gereden. Je wordt toch beïnvloed door de groeiende paniek in de ether. Lijkt nu misschien ook wel enigszins terecht. De bruggen bij de Moerdijk, over de Haringvlietsluizen en bij Gorcum zijn afgesloten. Dat komt zelden voor. Ook is zojuist tot nader order het hele treinverkeer stilgelegd. De barometer begint langzaam op te lopen, maar daar is buiten nog niet veel van te merken. Ik ga een poosje de Zijderoute langs. Thubron is goed gezelschap. Stella is hard aan het vertalen. Ik bewonder haar werklust en doorzettingsvermogen.

Zondag, 21 januari:

Nog steeds veel wind. De stormschade lijkt beperkt, maar we moeten wel iets aan de schutting doen. Hij hangt erbij als de lamme vleugel van een gewonde gans. De storm heeft uiteindelijk zes levens gekost, allemaal in het verkeer. De politie heeft achteraf dus wel terecht gewaarschuwd. Han heeft een boom op zijn huis gekregen, maar door tegenstand van de wortels werd hij heel geleidelijk neergedrukt en is er nauwelijks schade.

Gistermorgen eindelijk weer eens een gedicht geschreven (Greonterp). De vertaling van het verhaal van Revathy Gopal gereviseerd en het grootse deel van de dag bezig geweest met het ontruimen van ma's appartement. We hebben tot eind februari de tijd, maar er is een lange wachtlijst in het Stadswiel, dus we willen het zo snel mogelijk leeg hebben. Paul en Jolanda, waar de meeste meubels naartoe gaan, konden via een kennis een goedkope bus huren, maar dat was zo'n klein model dat ze vier keer op en neer moesten naar Den Haag in plaats van twee keer. Weg voordeel.