Vandaag lees ik in de krant dat het opwekken van energie met biomassa-centrales veel meer Co2-uitstoot geeft dan met gasgestookte centrales. Overal hoor je terecht gejammer over het kappen van bomen, maar als het om 'milieuvriendelijke' biomassa gaat, wat gewoon hout stoken is, dan lijkt dat kappen niet zo erg en het gaat, volgens sommigen, slechts over afgewaaide takken of door onweder getroffen geboomte. Ja, dat geloven we direct, dat spreekt.
Ik begin van het milieugedoe steeds minder te begrijpen. Gas is zo smerig nog niet, er is voor de komende decennia ruim voldoende van, maar de Haagse politici menen bijna unaniem, alleen wat fatten en querulanten liggen nog dwars, dat wij van het gas af moeten. Vanwege de aardbevingen in Groningen. Nou, dan haal je dat gas toch ergens anders vandaan? Ik ben in ieder geval nog lang niet van plan om mijn gasketel de deur uit te doen. En ik heb een open haard! Daarnaast een boek lezen is heel gezellig, vooral op winteravonden, al stook ik er geen 'biomassa' in, maar van die geperste blokken, die ook wel van iets gemaakt zullen zijn waar milieubezwaren tegen bestaan, maar waar je een paar uur lang geen omkijken naar hebt.
Mijn milieubezwaren, die worden gedeeld door duizenden, zo niet tienduizenden mensen langs het spoor in onze regio, worden fijntjes genegeerd. Ik bedoel de vele giftreinen die dwars door dichtbevolkt gebied, op nog geen halve kilometer van mijn huis door de scherpste en dus gevaarlijkste spoorwegbocht van Nederland moeten. Zulk levensgevaarlijk transport mag wel door de stad, de meeste intercity's mogen er omheen, via het HSL-traject, zodat ze station Dordrecht, met een achterland van 250.000 bewoners, gemakshalve kunnen mijden. Je zou er haast van radicaliseren, maar gelukkig word ik gerustgesteld door de gedachte dat als het een keer misgaat, wij de vraag 'gaan we van het gas of niet' nooit meer zullen stellen.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten