In zijn archief zit een portretfoto van zijn grootmoeder. Sprekend zijn moeder, vindt hij, maar dan in klederdracht. Hij denkt dat haar hoofdtooi een krullenmuts werd genoemd, al weet hij dat niet zeker. Hij kan het zijn oma noch zijn moeder meer vragen. Op de foto is ze rond de dertig, schat hij. Hij is gemaakt in Dordrecht. In 1928 verhuisde ze met haar gezin vanuit de Hoekse Waard naar Dordt, waar zijn grootvader is geboren en getogen. Voor de Eerste Wereldoorlog woonde het stel op een rijnschip. In 1914 moest opa het land verdedigen en trok oma in een arbeidershuisje op het erf van haar vaders vlasserij. Daar werd zijn moeder geboren.
Na de oorlog werd zijn grootvader zeeman. De tijdelijke oplossing duurde daardoor veertien jaar. Na de geboorte van het vijfde kind verruilde opa de zee voor een melkwinkel in zijn geboortestad. Zijn moeder moest nog een paar jaar 'aan de dijk' blijven om voor haar grootmoeder te zorgen, die op hoge leeftijd slechtziend was geworden. Zijn moeder las haar dagelijks de krant voor, tot ze uiteindelijk ook naar de grote stad vlakbij kon vertrekken.
Hij heeft haar rapporten van de dorpsschool nog. Een feest van mooie cijfers, maar van doorleren was haar vader niet. 'Dat is zonde van het geld,' moet hij hebben gezegd, 'meisjes gaan toch trouwen.' Zijn moeder ging moderne pothoeden dragen en werd danslerares. Ze was erg goed in de charleston. Trouwen deed ze ook, maar daarvoor moest eerst nog een oorlog voorbij komen.
Foto: archief auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten