De vrouw uit de kleine studio beneden belt aan. Ze zegt iets in het Spaans, verstaat zijn Engels niet. Hij probeert het in het Frans. Dat begrijpt ze. Ze zit zonder warm water, heeft de verhuurster gebeld, maar niet begrepen wat er moet gebeuren. Hij loopt mee naar beneden en doet voor hoe de boiler aangezet kan worden.
Ze stelt zich voor als Carmen. 'Warnaar', antwoordt hij, 'de Hollande'. Er ontwikkelt zich een moeizaam gesprek. Ze verstaat wel Frans, maar spreekt het nauwelijks. Ze vraagt of hij weleens in Spanje is geweest. Nee, zegt hij, maar wel vaak in Lissabon. Spanjaarden en Portugezen, hij heeft weleens gehoord dat dat zoiets als Vlamingen en Walen is, maar goed, Lissabon ligt het dichtst in de buurt en om er te komen vlieg je over Spanje heen. Hij wenst haar een bon jour en gaat terug naar boven.
Hij werkt de rest van de ochtend aan een artikel en daalt daarna voor zijn lunch af naar de benedenstad. Als ze hem hoort terugkomen, opent mevrouw Carmen haar deur en vraagt hem nogmaals naar de werking van de boiler. 'Knopje omhoog, tien minuten wachten, knopje omlaag en je kunt douchen'. Dat valt nog niet mee in het Frans. Hij vraagt waar ze in Spanje woont. In Barcelona begrijpt hij uit haar antwoord.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten