Vandaag is het precies vijftig jaar geleden dat de akte waarmee de Stichting Produktiegroep Bobby Kinghe werd opgericht, bij de notaris passeerde. Aanwezig waren de oprichters, in alfabetische volgorde: Herbert Bos, Jan van der Geer, Han van Gorkom, Kees Klok, Jacques Noorman en Gerrit de Wolf (1949-2010). Gerrit bedacht de naam in de jaren zestig, in een verhaal dat hij publiceerde in De Groene Mug, schoolkrant van de mulo-Groenedijk. Op Jacques na hadden de oprichters elkaar daar leren kennen. Over Bobby Kinghe heb ik bij het veertigjarig bestaan (groots gevierd in de Popcentrale in Dordrecht, die toen nog net op de Staart was gevestigd) uitgebreid geschreven, ik doe dat niet weer. Ik wijs slechts op een fraaie uitzending van The Fake Show, waarin de vijftigste verjaardag wordt gevierd.
Dat The Fake Show zo wie zo kon plaatsvinden is een klein wonder in dit absurde land, waar de gezondheidszorg de nieuwe 'coronagolf', ondanks een vaccinatiegraad van zo'n 88% (volgens minister Hugo de Jonge), weer nauwelijks aan kan. Dit omdat drie kabinetten-Rutte er genoeglijk twaalf jaar de tijd voor hebben genomen om de zorg zodanig te verschralen dat zelfs bij deze toch niet geringe vaccinatiegraad de absolute paniek alweer aan het uitbreken is. De roep om een lock-down, voor die kwalijke ellende is kennelijk geen Nederlands woord voorradig, begint alweer luider te klinken.
Ik word ziek van het idee weer een winter als de vorige te moeten doorbrengen. Sorry, Mark en Hugo, ik voel me door jullie beleid zwaar besodemieterd. Niet dat je bang hoeft te zijn dat ik ga lopen rellen, daar ben ik te vredelievend voor, maar dat maakt me niet minder ziedend van woede omdat ik weer niet naar FC Dordrecht mag en op de absurde tijd van acht uur 's avonds mijn favoriete restaurant moet verlaten, want als ik nog even een nagerecht neem, raken de besmettingscijfers volgens jullie verwarde redenering het plafond en dat is nog maar pinda's vergeleken bij de verdere ellende die jullie, naar ik vrees, nog over dit gekwelde land gaan uitstorten. Dat jullie daarbij geen enkele zelfreflectie tonen als het gaat om de problemen in de zorg, is even kwalijk als absurd, maar jullie tijd komt nog wel. Nee, geen tribunalen, die zitten alleen maar in de kop van de mallotige rafelrand van de politiek, maar er zal ongetwijfeld een stevige parlementaire enquete komen naar jullie beleid. Ik verheug mij daar nu al op.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten