Beginnen ze nu weer te zeuren over Omtzigt met zijn functie elders, vraagt Warnaar zich af. Dan is de komkommertijd al vroeg begonnen. Hij wist zich het zweet van het voorhoofd, het is warm. Al die stamgasten die weken-, nee maandenlang hebben zitten klagen over regen, wind en kou, kunnen er niet over uit. Een hittegolf in juni! Het is ook nooit goed. Hij heeft, om de zomer te vieren, in een opwelling een doosje sigaren gekocht, een geluksdoosje. 'Het is de laatste voor de oude prijs', zei de vrouw achter de toonbank.
Hij heeft lang niet gerookt, maar hij wil nog even, voordat tabak onverbiddelijk wordt verboden, genieten van een sigaar, de edelman onder de rookwaren. Hij ziet de tabakscriminaliteit rap opdoemen aan de horizon, met de aanklevende moord en doodslag en nachtelijke pleurispubers met vuurwerkbommen.
Hij bladert verder in de krant. Het 'spartelbadje' in het Wantijpark, waar hij als kind vaak heeft gepoedeld en dat geheel is gerenoveerd, is na een dag alweer dichtgegaan. Iets met de pompen. Het lijkt wel alsof in Dordrecht niets meer in één keer goed kan gaan. De krant staat er vol van. In de komkommertijd. De pont naar Werkendam is kapot en vaart een paar dagen niet. Hij herinnert zich de fietstochten die hij maakte naar Woudrichem. Kwam je te laat terug voor de pont dan moest je vele kilometers omfietsen. Hij maakt geen fietstochten meer. Veel te veel idioot geklede wielrenners op de paden. Die haat hij nog meer dan komkommernieuws.
Foto: Cees Kloosterman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten