Zondag had ik een vlucht met zeer veel vertraging. Ik zou oorspronkelijk via Frankfurt naar Thessaloniki vliegen, maar die vlucht werd geschrapt, zodat ik via München moest. Mijn koffer zou worden 'omgelabeld' en meekomen. Nou niet dus. Het ding staat misschien nog in Amsterdam, of zweeft ergens boven Duitsland. Ik heb aangifte van vermissing gedaan en 'ze' zijn op zoek. Geen idee hoe dat in zijn werk gaat, maar 'ze' hebben nog geen succes, vrees ik.
Ondertussen heb ik op de Kapani, de onvolprezen centrale markt hier, het nodige aan ondergoed, sokken, hemden, een journalistenvest en een overhemd gekocht. Daarmee houd ik het voorlopig wel vol. Gewoon een kwestie van even een handwasje na de verschoning. Bij de supermarkt in de buurt hebben ze alles wat nodig is voor de persoonlijke verzorging en gelukkig zat alles wat echt belangrijk en onmisbaar is in de handbagage. Ik bewaar wel de bonnen, want uiteraard ga ik terug in Nederland een schadeclaim indienen.
Het weer is prachtig, de mensen doorgaans aardig, al gedragen ze zich in het verkeer nogal maniakaal en ik zit hoog, droog en comfortabel in het Tijdelijk Schrijfhuis in de schilderachtige Ano Polis. Je moet wel uitkijken dat je bij het lopen niet je poten breekt, want de trottoirs, voor zover voorhanden, zitten vol gaten en kuilen. Bij de nabije supermarkt verkopen ze ook tsipouro, ouzo, metaxa en whisky en na de dagelijkse avondmaaltijd in Konaki wordt nog langdurig nagepraat. Ik hoef daarna alleen de hoek maar om, dus op wat ongerief na door die koffer, dankzij die sufkoppen op Schiphol, heb ik eigenlijk weinig te klagen.
Foto: Anke & Lienke van Nugteren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten