De vijfde klas van de J.W. Boermanschool aan het Vogelplein, dat moet dus 1962 zijn. Dat waren nog eens klassen! Meester de Kramer, rechtsboven tussen zijn leerlingen, draaide er z'n hand niet voor om. Ik begon zelf in 1974 trouwens met een klas van 38 schatjes. In Hendrik-Ido-Ambacht, in een schoolgebouw dat zo oud en gammel was dat je bij regen emmers in de gangen moest neerzetten tegen de Zondvloed. De Boermanschool was gloednieuw, een licht gebouw zonder matglas voor de ramen. Ik was dat tijdens mijn eerste twee lagere schooljaren, op School Vest, anders gewend. Daar waren matglas en statige somberheid troef. Ik weet niet of er een voorspellende waarde in zo'n min of meer toevallige opstelling zit, maar de jongen ongeveer in het midden, door twee stralende meisjes gescheiden van de meester, is Piet Sleeking, tegenwoordig als wethouder van de grootste partij een centrale figuur in het Dordtse gemeentebestuur. Ik heb een bescheidener plaats, tussen de rijen, tweede jongen van rechts (richting meester). Zo gaat dat nu eenmaal met dichters.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten