vrijdag, september 10, 2010

Veertig!


Volgend jaar, in 2011, wordt Bobby Kinghe veertig, al is hij, gelijk J. v. Nazareth (die drie jaar voor zijn verjaardag in het jaar 0 ter wereld kwam), eigenlijk iets ouder. Ik herinner mij nog zijn geboorte, in 1967, in een aflevering van De Groene Mug, de schoolkrant van de fameuze Mulo Groenedijk. Hij werd in het leven geroepen door Gerrit de Wolf, in het gelijknamige verhaal, dat handelde over een psychedelische figuur die rondreed op een orgel. De redactie van De Groene Mug, waarvan zowel Gerrit als ik deel uitmaakten, werd geleid door onze tekenleraar, de latere hoogleraar economie, Cees Esseboom. Hij was jong en vooruitstrevend en bood ons, als we na schooltijd in zijn lokaal voor het blad bijeenkwamen, altijd een sigaret aan. Kom daar in het bedillerige en betuttelende Nederland anno 2010 eens om.

Bobby Kinghe beleefde zijn kinderjaren in het Cultureel Warenhuis Bobby Kinghe in de Hofstraat, gedreven door Gerrit de Wolf en Jan van der Geer, in het voormalige boekwinkeltje van Koos Versteeg op (toen) nummer veertien. Na enige tijd haalden ze er een partner bij, die er prompt met de kas vandoor ging, zodat de winkel korte tijd het atelier van beeldend kunstenaar Ton van Dalen werd. Daarna bereikte Bobby de pubertijd met de manifestatie Poëzie in het Minitheater, in 1969. Dat minitheater lag onder het Stadskantoor en is lang geleden om onbegrijpelijke redenen omgedoopt tot fietsenkelder.

Volwassen werd Bobby in 1971, toen ten kantore van notaris Van Aardenne de akte werd verleden waarin de oprichting van de Stichting Produktiegroep Bobby Kinghe een feit werd. De stichting zou 'de Dordtenaren over de cultuurdrempel schoppen,' zoals bestuurslid Han van Gorkom het uitdrukte in een vraaggesprek met dagblad
De Dordtenaar. Wie het allemaal in detail wil weten moet mijn verhalenbundel IJzeren logica kopen, want daar staat het in, maar Bobby Kinghe werd meteen een vis van formaat in de krap bemeten, ondiepe vijver van de Dordtse cultuur. Het doet mij, als een van de oprichters van de stichting, veel genoegen dat Bobby nog steeds een flinke vis is, in het nauwelijks veel verder uitgegraven en uitgediepte cultuurvijvertje van Hollands oudste stad. Het is dan ook zeer terecht dat het veertigjarig bestaan in 2011 gevierd gaat worden, ongetwijfeld op een Bobby Kinghe eigen wijze. Het stemt mij alleen droef dat de vader van Bobby, die in januari van dit jaar is overleden, het allemaal niet meer kan meemaken.



Op de foto een deel van het eerste bestuur van Bobby Kinghe, met vrouwelijke aanhang, aan de leestafel van café Centre Ville, oktober 1972. Met de klok mee: Gerrit de Wolf (deels, uiterst links), Hannie v.d. Heuvel, Bep Schoor, Han van Gorkom, Kees Klok, Anneke Klifman (net zichtbaar), Jacques Noorman, Liesbeth v.d. Heuvel en Herbert Bos.

2 opmerkingen:

Rianne zei

Ha Kees!
Wat bedoel je precies met "(toen) nummer veertien"? Is de nummering van de Hofstraat onlangs veranderd? Anders heb ik daar de afgelopen jaren een hoop tijd doorgebracht: De ouders van Maarten (en dus de schrijver die ik jou tipte) wonen daar tegenwoordig!

Groetjes,
Rianne

Kees Klok zei

Rianne, toen de Hofstraat halverwege de jaren '70 door Stadsherstel werd opgeknapt en in plaats van de vroegere vglo-school het rijtje huizen tussen het Hof en de eerdere bebouwing werd neergezet (ze ogen oud, maar zijn dat dus allesbehalve, vandaar dat ze zo verdomd gehorig zijn, maar dit terzijde), is de straat inderdaad hernummerd. Het voormalige winkeltje waarop ik doel is het pand met de Jugenstill-winkelruit.