Ambassadeur Giorghis kon ons gisteren om half twaalf ontvangen, maar omdat we uiterlijk om twaalf uur naar het vliegveld moesten, ging dat niet door. We zaten op een vlucht naar Frankfurt, die een tussenlanding in Thessaloniki maakte. Waarom die tussenlanding op de route Amsterdam-Athene een paar jaar geleden is geschrapt weten we niet, maar dat heeft het reizen voor ons niet gemakkelijker gemaakt, al is een paar uur in een vliegtuig nog altijd veel beter dan in twee of drie dagen half Europa door met de auto. In Thessaloniki hadden we weer een taxichauffeur die als een volslagen idioot over de rondweg vloog.
Gisteravond om negen minuten over negen begon er ineens van alles te trillen en te schudden. Een aardbeving. Ik schrok. Het duurde kort, maar overal zag je mensen naar buiten komen. De televisie aangezet, die na een half uur meldde dat er een beving van 4.7 op de schaal van Richter was geweest met het epicentrum vijftien kilometer ten noordwesten van de stad. Eerder op de dag waren er al soortgelijke bevingen bij Kozani en Grevena. Later op de avond werd nog een kleintje bij Grevena gemeld. Ik vertrouw al die seismische activiteit niet, maar het is net als met slecht weer, er valt weinig tegen te doen. Stella zegt dat het de hitte is, die de aardkorst opwarmt. Mij lijkt de oorzaak dieper in de bodem te zitten, maar degenen die het echt weten zijn de zwartrokken: Gods toorn, uiteraard.
Donderdag, 19 juli:
Thessaloniki
De buren naast ons, die hysterische vrouw en dat akelige rotjongetje, zijn vertrokken. De flat lijkt in het laatste stadium van een grote renovatie. Kennis gemaakt met de nieuwe huurders. Een aardig, jong stel. Allebei chemisch ingenieur. Ze hebben (nog) geen kinderen. Mooi. Kinderen zijn geweldig, als ze maar een eind verderop wonen. De flats zijn erg gehorig en aan de achterkant hebben we al genoeg aan de vrouw van Dimitris, die de hele dag tegen haar kinderen loopt te schreeuwen. Ondertussen spant het erom of we vandaag de veertig graden halen. Zolang de stroom niet uitvalt is er niets aan de hand, dan hebben we onze ventilator, waarmee we ons goed weten te redden. De heerlijk zwoele avonden worden nu en dan verstoord door een a-sociaal verderop in de straat met een stereo waarmee hij de hele wijk bedient. Vaak rebetica of laïki, dat vinden we wel mooi, maar hij is werkelijk gestoord, want van elk nummer worden drie, vier maten gespeeld en dat gaat er weer iets anders op. Meestal wordt het na een uur of wat weer stil, dan staan zijn naaste buren waarschijnlijk schuimbekkend voor de deur.
Zoek werk uit van Helen Dunmore om te vertalen. In Glad of Our Times staan boeiende gedichten. Wel erg on-Nederlands: verhalend en met adjectieven waar iemand als Wouter Noordewier of de 'kaler werk'-redactie van Passionate niet dol op zijn. Ik ben ook niet gecharmeerd van de overdadige opsiering van gedichten die je nogal eens bij beginners tegenkomt, maar het andere uiterste is die armoe-troef-poëzie die kenmerkend is voor ons Hollandse gebrek aan stijl en joie de vivre, voor die dodelijke houding van 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg.'
Zaterdag, 21 juli:
Thessaloniki
Stella ontdekte vandaag lekkage in de klerenkast, waar de leidingen van de cv doorheen lopen. De installatie aangezet (als het 38° is kan er altijd nog wel een graadje bij) en ja hoor, bij een van de koppelingen begon het door het uitzetten van de leiding te lekken. Opnieuw broddelwerk van Christos Kyrimakos, die altijd zo prat gaat op de cursussen die hij volgt en de kwaliteit van zijn werk.
Zondag, 22 juli:
Thessaloniki
Om zes uur opgestaan en in de ochtendkoelte twee uur lang over de berg gewandeld. Daarna douche, koffie, ontbijt met perziken en kersen en het gedicht Helios afgemaakt. Ik denk dat het een van mijn betere is, maar niet geschikt voor de zondagsschool. Op de televisie overdreven aandacht voor de hittegolf. Ook de vraag of de passagiersschepen naar de eilanden wel stipt op tijd vertrekken is een van de grote onderwerpen. Komkommertijd alom, maar vandaag of morgen zullen, gezien de temperatuur en de droogte, de bosbranden wel beginnen en dan hebben de media weer echt iets te melden. Het lijkt me een mooie dag om Moeder en zoon van Gerard Reve te herlezen. Hoe vertaal je 'loodgietend prijsdier' in het Grieks?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten