Literair dagboek 1992 (5)

Zaterdag, 25 januari:

Düsseldorf

In Vrij Nederland een stuk over Marcus Bakker, waarnaar ze een zaal in het Kamergebouw willen noemen: de democratie eert de stalinist, de wolf in schaapskleren. Er staat een foto bij van Ina Brouwer, de mooie meid van de CPN. Ik heb nooit veel met die mensen op gehad, maar met Ina had ik wel een keertje naar bed gewild.

Gisteren kwam er een brief van professor Kostas G. Geadresseerd aan 'Dr. C.A. Klok.' De Nederlandse doctorandustitel zorgt in het buitenland voor aangename misverstanden.

Zondag, 26 januari:

Düsseldorf

Toen we vanmorgen naar de Griekse uitzending op de Duitse t.v. keken, kreeg Stella ineens last van heimwee. Geen wonder. De hele week zit ze hier min of meer in een ivoren toren. Ze kent maar weinig mensen, ze is geen uitgaanstype en Düsseldorf is ook niet het toonbeeld van een gezellige stad. Ze wil echter persé de detachering van vijf jaar hier volmaken. Ik ben bang dat ze er misschien wel een eventuele baan in Nederland voor zal laten schieten. Dinsdag zie ik de heer G. in Den Haag. Ik zal hem vragen tot wie Stella zich kan wenden om een overplaatsing naar buitenlandse zaken te krijgen. Ik wil alleen informatie, om gunsten bedelen we niet, want ik wil niet met die man in een voor-wat-hoort-wat-situatie geraken.

Twee dagen mist. Ik heb Stella op het hart gedrukt om met dit weer altijd de trein te nemen. Storm en regen zijn tot daar aan toe, maar met mist rijden is veel te gevaarlijk.

0.05u. Dordrecht

De trein was maar vijf minuten te laat. De reis verliep rustig. Toch voelde ik mij vanaf Eindhoven slap en flauw. Er is een brief van Thijs W. gekomen, waarin hij zich kwaad maakt op de kortzichtige middenstand, die de halve stad wil slopen om de autogekken op de stoep van hun lelijke winkels te krijgen. Ik hoop dat mijn brief over de ontsluitingsplannen van de gemeente De Dordtenaar haalt. Dat zal hem goed doen. Nog even in het NRC-Handelsblad van gisteren gekeken, maar mijn Macedonië-brief staat er niet in. Wel een malle brief van iemand over de open gordijnen van de Nederlanders. Uiteraard van veel groter belang dan een dreigend nieuw conflict op de Balkan.

Dinsdag, 28 januari:

Vanmiddag bij het persbureau van de Griekse ambassade op bezoek geweest. U. U., die zijn kamer naast G. heeft, vroeg of ik mijn artikel voor Lychnari wat kan uitbreiden, omdat de redactie er het hoofdartikel van wil maken. Het wordt een themanummer over de buitenlandse betrekkingen van Griekenland. Waarschijnlijk het juninummer. Met zijn drieën gegeten in een alleraardigst restaurantje aan de Dennenweg. Ik heb geprobeerd de heer G. uit te horen over een mogelijke overplaatsing van Stella. Hij adviseert om de zaak persoonlijk aanhangig te maken in Athene. Dat hadden we zelf ook al bedacht. Gesproken over het schrijven van een of meerdere artikelen over de historische achtergronden van de Macedonische Kwestie.

De Dordtenaar heeft mijn brief tegen de Dordtse Ondernemers Vereniging vanmorgen in zijn geheel geplaatst, met maar één zetfoutje. Algemene waardering ervoor op school.

Kwam, op weg naar Den Haag, bij het station L. tegen, die volgende week 'nog eens rustig wil praten' over het boek voor Versluys. Ik denk dat hij ermee op wil houden. Van mij hoeft het ook niet meer zo, maar ja, ik zie wel steeds op termijn dat geld binnenkomen. Als het een succes wordt. Geld dat we over twaalf jaar in Griekenland weleens hard nodig zouden kunnen hebben.

Nog twee lakens strijken en dan naar bed. De prozaïsche kant van het dichtersleven.

Vrijdag, 31 januari:

Noordwijkerhout

(00.15u) Mij net op tijd van de bar losgerukt om niet dronken te worden. De eerste conferentiedag van de Fulbright alumni zit er alweer op. Met David Applefield van de Amerikaanse Universiteit in Parijs en Marko Otten van het hoofdbestuur van de VGN tot de slotsom gekomen dat de heer C. Howard Wilkins, de ambassadeur van de Verenigde Staten, in zijn rede vanmiddag uitsluitend oppervlakkige flauwekul stond te verkopen. Leuk gesprek gehad met Tilly de Groot, de altijd enthousiaste vertegenwoordigster van de USIS.

Acht uur ontbijt, maar ik was om kwart over zeven al op. Slecht geslapen. Kreeg gisteravond pijn in mijn rechterlies en voelde dat bij iedere beweging. Het is niet dik, er is niets te zien, dus het zal de koude wel zijn. Gisteren in de bus was het koud en de conferentiezaal was ook slecht verwarmd.

Zondag, 2 februari:

Een nuttig congres achter de rug. Interessante lezingen en nieuwe contacten. David Applefield wil in het Engels vertaald werk van mij voor zijn tijdschrift Frank. Een collega uit Maastricht gaat mij een Amerikaans jongerenblad sturen, waarin sommige van mijn leerlingen misschien kunnen publiceren. Kennis gemaakt met Hans Ulrich, die zo aardig was mij een lift naar het station van Leiden te geven. Minder pijn in mijn lies, maar ik voel het bij bepaalde bewegingen nog steeds. Op het station van Leiden kwam ik er achter dat ik mijn map met aantekeningen bij de bagagekluizen had laten liggen. Snel gebeld. Gelukkig was Tilly er nog. Ze zal hem opsturen.

Stella was gisteren al thuis uit Düsseldorf toen ik aankwam. 's Avonds naar de verjaardag geweest van Liesbeth Noorman. Altijd heel gezellig, maar het was er knap koud. Wij zijn warmte-mensen, maar de meeste Hollandse vrienden vinden het bij negentien graden al heet. Dan zitten wij nog te bibberen. Stella is vanmiddag vroeger vertrokken dan normaal, omdat er mist en ijzel is voorspeld. Om kwart voor zes belde ze, net voor donker thuis. Het is vervelend, zo vroeg afscheid nemen, maar veiligheid gaat voor alles. Goed trouwens dat de auto niet voor de deur staat, want FC Dordrecht speelt een thuiswedstrijd tegen Feyenoord en wij zitten bijna aan de route vanaf het station. Als het uit de hand loopt krijg je zo een zootje malloten over je auto heen.

Drukke week voor de boeg: een stuk voor Trouw over Macedonië, een aanzet voor het eerste hoofdstuk van de methode Versluys over de oude Grieken. Het Lychnari-artikel uitbreiden, een toets voor Havo-5 maken en de nieuwe lesplanning. Gelukkig beginnen mijn stagiaires morgen.