Zaterdag,
4 april 2009:
Nicosia
Holiday
Inn, kamer 213. Er ligt een dun wolkendek over de stad, alsof ze een
beetje mee treurt dat ik hier zonder Stella ben. Met meer dan twee
uur vertraging aangekomen. Er was iets met het vliegtuig. Er moest
een vervangend toestel komen. Tijdens de vlucht kennisgemaakt met het
Euroclio-bestuur. De taximeter stond op vijftig euro toen we voor het
hotel aankwamen. Nu Cyprus de euro heeft zie je pas hoe duur de
taxi's zijn. Niet de schandaalprijzen van Nederland, maar twee keer
zo duur dan in Griekenland. Het was half twaalf. Koffer gedeeltelijk
ontpakt, mij opgefrist en daarna met het bestuur nog heel gezellig in
de bar wat gedronken. Het hotel ligt net binnen de wallen, honderd
meter van het Vrijheidsplein. Stella en ik zijn er regelmatig langs
gelopen zonder er acht op te slaan.
Bij
de controle van de handbagage hebben ze, net als op de vlucht naar
Londen, mijn potje inkt niet opgemerkt, evenmin als de memory-stick
om mijn nek. Dat potje had ik overigens wel volgens de voorschriften
verpakt. Met zo'n vertraging ben je aan de horeca op Schiphol
overgeleverd met zijn woekerprijzen. Ik heb het rustig gehouden, maar
je ontkomt niet aan een cappuccino en een glaasje rode wijn.
In
de verte een jankend geluid. Het klinkt erg oosters. Vanuit mijn raam
uitzicht op de Agia Sofia, een van de weinige gotische moskeeën in
Europa. Tijdens het ontbijt waait er een vlucht kwetterende,
veertienjarige schoolmeisjes binnen in zeer korte zomerjurkjes. Opa
drinkt snel zijn koffie op en neemt de benen.
Vanmorgen
eerst de stad ingelopen op zoek naar een krant. De Cyprus Mail
gekocht en naar het einde van de Ledrastraat gegaan om te kijken hoe
de doorgang naar bezet gebied er uitziet. In 2005 was er nog die
barricade. Koffie bij To Kafeneio. Daarna terug naar het hotel om een
aantal mensen te bellen. Bij boekhandel MAM mezelf gekocht om later
aan Stephanos Stephanides* cadeau te doen. Leuke ervaring om naar je
eigen boek te vragen en te zien dat ze het inderdaad hebben. Kom daar
in Dordrecht eens om bij De Bengel of bij Vos & v.d. Leer. In de
Laïki
Yeitoneia
dat aardige café naast het 'Waterpijpcentrum van het Nabije Oosten'
teruggevonden. Koffie gedronken, daarna bier. Pijpje er bij. De
wolken waren ondertussen verdwenen. Mij vermaakt met het kijken naar
de kleurrijke mengeling van mensen die langs slenterden. Om half twee
haalde Stephanos mij met de auto op voor de lunch, ergens bij de open
markt, niet ver van de Omeriye moskee. We troffen vrienden van hem:
de Engelse lerares Elizabeth Elston met haar Cypriotische man
(scheikundige) en vier van hun vijf mooie dochters. Het werd een
geanimeerde lunch met koffie na bij café
Ta Kala Kathoumena in de Stoa Papadopoulou. Daar kennis gemaakt met
Steven Birk, een Ier die iets bij de VN doet. Om kwart voor vijf
bracht Stephanos mij terug naar het hotel. Hij gaf me een exemplaar
van Cadences, het literaire jaarboek van de European University of
Cyprus. Bij de koffie bespraken we zijn Engelse vertaling van mijn
gedicht Kypros,
dat in het volgende nummer komt. Kreeg ook de door hem geredigeerde
studie Cultures
of Memory.
Een
kwartier later was Mehmet Yashin** in het hotel. Een aangenaam
weerzien. Naar de Omeriye moskee gelopen, waar tegenover een aardig
café is (Erotas) met een mooi terras. Uitgebreid zitten praten over
literatuur, Stella, het wonen in verschillende landen, de
kortzichtigheid van veel politici en de aanstaande vertaling van zijn
gedichten in het Nederlands. Ik gaf hem Stella's boek (hij leest
Grieks) en een exemplaar van Het
is al laat.
Ik kreeg zijn nieuwste, Turkstalige, bundel met opdracht en vijf
boeken uit de Turks-Engelse serie Modern Turkish-Cypriot Literature.
Gesponsord door een stichting uit Texas, maar tot stand gekomen
zonder een cent van de Cypriotische regering. Toen de zon onderging
en het fris werd samen naar de doorgang in de Ledrastraat gelopen,
waar we afscheid namen. We hopen elkaar snel weer te spreken. In
Nederland misschien, of wie weet in Istanbul.
Blijf
vanavond rustig in de hotelbar met een boek. Wellicht duiken er nog
wat Euroclio's op. Er zijn hier in de buurt diverse 'cabarets' waar
je het met Oost-Europese meisjes kunt doen. Ik zou dat wel willen,
maar niet met de internationale criminaliteit in het gangetje achter
de deur.
©Kees
Klok
*Dichter,
hoogleraar Engelse taal- en letterkunde.
**Dichter
en hoogleraar vergelijkende literatuurwetenschap. Zijn bundel De
nachtbus verscheen in de Bordeauxreeks van uitgeverij Liverse.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten