Wanneer de overheid moet bezuinigen hebben de idioten en onverantwoordelijken in de regel het hoogste woord. Dat is niet alleen in Nederland zo, maar ook in Griekenland, waar nog wel iets meer moet worden gesnoeid in de overheidsuitgaven dan door de politici in Den Haag. De meest bizarre gedachten komen opborrelen. Gisteren was er een verontwaardigde voorzitter van de Griekse vereniging van diabetici op de buis. Het ziekenfonds, IKA, besloot namelijk dat er wordt bezuinigd op speciaal schoeisel voor suikerpatiënten omdat het goedkoper zou zijn, aldus de toelichting, zo'n voet te amputeren.
Een ander staaltje van bezuinigingslust is het voorstel van het ministerie van onderwijs om in het middelbaar onderwijs van een aantal vakken keuzevakken te maken, wat ruimte zou geven tot een verdieping van de vakken die een leerling uiteindelijk kiest. Dezelfde stommiteit dus die wij in Nederland maakten bij de invoering van de Mammoetwet in 1968. In die tijd bestond er nog geen PVV-fractie om het gesundenes Volksempfinden in het parlement uit te tetteren, dus ik vrees dat we in de nabije toekomst nog wel het een en ander aan foute besluiten hebben te verwachten. Zeker met Marja van Bijsterveld op Onderwijs, uit wie ik nog nooit een verstandig woord en zelden een correct geformuleerde zin heb horen komen. Maar laten we ons bij de Grieken houden. Wat in het voorstel de meeste stof heeft doen opwaaien is dat ook geschiedenis een keuzevak zou moeten worden. Dat leidde direct tot een storm van protest. Terecht. Hoewel het evident is dat men nooit enige lering uit de geschiedenis trekt, is het een vak dat degenen die daarvoor openstaan leert nadenken, leert relativeren en leert de waan van de dag niet als leidraad voor besluiten te nemen. Een zeer belangrijk vak dus, dat alleen bij volkeren zonder zelfrespect als keuzevak te boek staat.
Helaas is de reden van het hevige protest de verkeerde. In het Griekse onderwijs wordt het vak geschiedenis nog voornamelijk gebruikt om de leerlingen een 'gezonde' dosis vaderlandsliefde bij te brengen, inclusief de heldenverering en borstklopperij die mij zo bekend is uit de Nederlandse geschiedenisboeken van voor de jaren '70 en waarvan wij met veel pijn en moeite inmiddels zijn genezen, al weet je maar nooit of de vinger in de pap van de PVV hier ooit nog tot betreurenswaardige regressie gaat leiden. Pogingen van verstandige historici een boek te introduceren waarin het gaat om een evenwichtige presentatie van de feiten en niet om de vaderlandse mythe, werden twee jaar geleden jammerlijk afgeschoten. Het is het soort geschiedenis waarvan je dan maar beter een keuzevak kunt maken, in de hoop dat niemand het kiest.
Beter zou zijn het voorstel om van geschiedenis een keuzevak te maken in te trekken en een aantal historici een goede, evenwichtige methode voor het onderwijs te laten schrijven. Eentje met aandacht voor alle aspecten van het fascinerende, rijke Griekse verleden, dus ook die welke in het nationalistische discours niet populair zijn. Eentje waarin ook meer dan nu aandacht wordt gegeven aan de Europese dimensie. De Grieken zijn tenslotte niet alleen de naamgevers van Europa, maar ook een wezenlijk onderdeel ervan. Voorstellen daartoe zijn er, maar of het er snel van zal komen, is nog maar de vraag. Ook in de PASOK, die een absolute meerderheid heeft in het parlement, leven nationalistische sentimenten. Als Europeaan maak ik mij daar zorgen over. Evenals over de absurde politieke constellatie in Nederland, die tot een diep gevoel van schaamte leidt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten