Februari 1982. Met vrienden een weekje in Zuid-Frankrijk, onder de rook van Carcasonne. Ik had net mijn MO I – geschiedenis behaald. Een van de boeken die furore maakten op de opleiding aan de Haagse School voor Taal- en Letterkunde was Montaillou van Le Roy Ladurie. Onderweg naar Andorra kwamen we langs het beroemde gehucht, wat aanleiding gaf tot deze toeristische foto. Het was koud in de Pyreneeën. De meeste bergpassen waren nog dicht gesneeuwd, zodat we Andorra uiteindelijk niet zouden halen. Montaillou was geheel verlaten, naar verluidt wonen er in de zomer enkel nog wat vakantie houdende Parijzenaars. Geen spoor meer van de schoonmoeder van meneer pastoor, bij wie de geestelijke de tong liet uitrukken. Geen oude vrouwtjes in het zwart, die roddelen over de laatste gebeurtenissen in het dorp. Zelfs geen verdwaalde geit. Misschien alleen ergens in de nabije bergen een winterslaap houdende, bruine beer. Daar zijn we maar niet naar op zoek gegaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten