Eén van mijn drie eindexamengroepen uit het jaar 2007-2008. Het rampzalige jaar dat Stella ziek werd en overleed. Mijn afdeling van het Stedelijk Dalton Lyceum ligt tegenover het Albert Schweitzerziekenhuis. De kamer waarin Stella haar laatste weken doorbracht, lag pal tegenover mijn lokaal. Tot het einde van mijn onderwijsloopbaan werd ik dagelijks aan die tijd herinnerd. Zonder de steun van mijn collega's zou ik die vreselijke periode niet goed zijn doorgekomen, maar ook niet zonder het begrip en medeleven van mijn leerlingen. Toen bleek wat voor geweldige mensen die zo vaak verguisde 'jeugd van tegenwoordig' ook kunnen zijn, van de sprieterige brugklassers, via de puberende puistenkoppen tot aan de jong volwassenen uit Vwo 5 en 6. Ik zal de brieven, kaarten en e-mails mijn leven lang blijven koesteren. Deze groep was extra bijzonder. Vier van de leerlingen zijn geschiedenis gaan studeren, drie ervan staan nu als stagiaires voor de klas, een ander studeert aan 'mijn' universiteit in Utrecht. Daar ben ik als oud-geschiedenisdocent trots op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten