De regenton
is leeg. Al het zorgvuldig gespaarde water is op. Ik heb voor het
eerst dit jaar de sproeier aangezet om niet alle uren werk van de
afgelopen weken te zien verdorren. Ook het onkruid profiteert mee, ik
weet het, zoals frauderende klootzakken in de samenleving
meeprofiteren van allerlei regelingen die niet voor hen zijn bedoeld.
Dat is de natuur. Soms mooi, maar altijd met ellende. Het is fraai
zomerweer, maar vanavond moet de muggenolie tevoorschijn worden
gehaald. Het is heerlijk om een fietstochtje te maken, maar je dreigt
om de haverklap van de sokken te worden gereden door dolgedraaide
wielrenners. Het is ideaal om op een terrasje te zitten, maar ook die
mannen met zo'n minuscuul pikkie, dat ze willen compenseren, dreunen
weer oorverdovend op hun motoren rond. Zo is er altijd wel wat, maar mij hoor je
niet klagen. Ik zit namelijk nog na te genieten van het Big Rivers
festival, waarvoor het dit jaar ook geweldig weer was. Vrijdag moest
ik verstek laten gaan om een drie maanden oude pup, een Friese
wetterhoun, in Roosendaal de kans te geven zijn tanden in mijn
broekspijpen te zetten, maar dat heb ik op zaterdag en zondag
ruimschoots ingehaald.
Er was aan
weinig te merken dat zich donkere wolken boven het festival
samenpakken omdat het gemeentebestuur in al zijn wijsheid heeft
besloten in de komende jaren de subsidie aan een van de succesvolste
Dordtse festivals te verminderen. Daar zal de horeca blij mee zijn.
Als het festival zou verdwijnen derven ze daar, als we de krant mogen
geloven, wat ik liever niet doe, zo'n slordige drie miljoen. Doe er
de helft af, dan is het nog een bedrag dat de moeite waard is.
Tijdens Big Rivers zindert het stadscentrum van muziek en aanklevende
activiteiten. Het was te veel om alles te gaan zien, bij sommige
podia ben ik ook snel vertrokken omdat het geserveerde gerecht niet
naar mijn smaak was, maar bij andere heb ik genoten. Bijvoorbeeld van
het optreden van Savoy Room bij het stadhuis, dat ik heb gefilmd. Ik
heb wel het een en ander overgeslagen, want met zulk weer lokte ook
het terras. Dat van Visser, waar je kon genieten van de optredens op
het Scheffersplein en dat van Merz, aan de voet van het
'Doldermanpodium.' Of die hoogwerker die daar zo hinderlijk in beeld
stond nu wel of niet bij de organisatie hoorde, is mij niet duidelijk
geworden, maar in de loop van de zaterdag- en zondagavond werden wel
meer dingen onduidelijk. Ik heb de afterparty op zaterdag daarom
wijselijk laten lopen, om de zondag niet te hoeven missen.
Ik draai de
kraan dicht en koppel de tuinslang af. Een merel hipt enthousiast
onder de druppelende perenboom. De aarde geurt als na een buitje
tegen het stof. De regenton blijft voorlopig leeg, de plannen om op
Big Rivers te bezuinigen zijn nog niet van tafel, vrees ik, en er
zullen op het stadskantoor ook wel weer wat brieven van notoire
centrumzeikerds zijn over het lawaai, maar ik laat mijn humeur er
niet door bederven. De zon schijnt en vanavond hebben we Palm Parkies
in het Wantijpark. Hoppa, lekker na-swingen.
©Kees
Klok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten