In zijn
pleidooi voor een dictatuur in Griekenland (de Volkskrant, 26
augustus), zet professor Verbon de wereld op zijn kop. Hij wandelt
met zevenmijlslaarzen door de Griekse geschiedenis en concludeert dat
de democratie verantwoordelijk is voor de schuldenproblematiek, niet
alleen de huidige, maar ook die uit het verleden, toen de
staatsschuld traditioneel even onhoudbaar was als nu. Waarom die
schuld ook torenhoog was in de tijd dat de koning nog een onevenredig
grote, persoonlijke macht had, laat hij gemakshalve onverklaard.
De
democratie is de schuld van alle economische ellende, zegt Verbon.
Schaf die een poosje af, dan komt alles goed. Hij neemt als voorbeeld
de periode van het kolonelsregiem (1967-1974). Toen zat het helemaal
snor met de staatsschuld. Naar de rest van de toen uiterst beroerde
economische situatie kijkt hij niet en dat het een periode van
mensenrechtenschendingen, moord en doodslag was, dat lijkt hem niet
te interesseren. Het is een redenering van 'onder Hitler en Mussolini
reden de treinen altijd op tijd.'
Waar het in
Griekenland traditioneel aan schort is een gebrek aan democratie, of
liever gezegd democratische controle, door corruptie, cliëntelisme
en een incapabel overheidsapparaat, om maar enkele dingen te noemen.
Die problemen aanpakken en dus streven naar meer en een kwalitatief
betere democratie is een belangrijke stap in de goede richting.
Schuldenproblematiek willen aanpakken via een dictatuur is een
irrationele wens terug te keren naar de zwartste bladzijden van de
geschiedenis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten