Een groot wandelaar

Als het even kan maak ik iedere dag een wandeling. Omdat ik het prettig vind en om de buikomvang binnen de perken te houden. Ik lijk al genoeg op Mr. Pickwick. De schepper van deze gentleman, Charles Dickens, was een groot wandelaar. Hij liep rustig van hartje Londen naar zijn landhuis in Rochester. Hij had er ook een handje van om nachten lang door Londen te kuieren. Onvervaard en nergens bang voor. Ondertussen schreef hij aan zijn boeken, hield hij een tijdschrift gaande, bemoeide hij zich met een tehuis voor 'gevallen' meisjes, maakte hij tien kinderen en toen hij dat toch iets te veel van het goede vond, scheidde hij van zijn vrouw en begon hij op zijn zesenveertigste de achttienjarige actrice Ellen Ternan het hof te maken. In het diepste geheim.

Als ik het bescheiden rijtje boeken zie dat ik zelf heb gepubliceerd, ben ik weleens een beetje jaloers. Niet zozeer op de verhouding met dat meisje, maar op Dickens zijn talent en tomeloze energie. Als ik bedenk hoe hij zichzelf als een fakkel heeft opgebrand, een fakkel die op zijn zevenenvijftigste doofde, ben ik weer helemaal tevreden met mijn plekje ergens in het schemerige halletje van de Nederlandse literatuur, op een krukje nabij de deur.

Ik kan mij geen leven zonder de boeken van Dickens voorstellen, maar wat heeft hij zelf, behalve een ongehoorde smak geld en een geheime verhouding, verder aan al die roem gehad? Toen het sprookje plotseling uit was, werd hij, tegen zijn wens in, begraven in Westminster Abbey. Later kreeg hij daar Thomas Hardy, ook een groot schrijver, als buurman. Misschien moet ik toch eens een wandeling maken van Westminster Abbey naar Gad's Hill Place in Rochester. Je weet maar nooit op welke vragen dat antwoord geeft.

Foto:auteur

Eerder gepubliceerd in The Dutch Dickensian jg. 2015