Het
was topsport, dit weekeinde. Het Big Rivers festival bruiste in het
centrum van Dordrecht. Drie dagen lang muziek, ik geloof wel zo'n
honderd bands op twaalf podia. Ik heb ze niet allemaal gezien. Dat
was fysiek onmogelijk. Je kunt niet op twaalf plaatsen tegelijk zijn.
Ik streepte in mijn programma keurig aan wat ik persé
wilde zien, daartussen zwierf ik wat op de bonnefooi rond. Soms stuitte ik dan op een aangename verrassing. Gekookt heb ik die dagen niet. Het wemelde
van de eettentjes, waaronder opvallend veel met hapjes uit de
voormalige overzeese gebiedsdelen, waar ze traditioneel een stuk
lekkerder koken dan in de Hollandse keuken.
Er
waren ook wat kramen met vreemde snuisterijen, van oosterse stoffen
tot heiligenbeeldjes. Ik vraag mij af wie op een festival als dit de
behoefte heeft om een beeld van de Heilige Maagd te kopen of een Sint
Antonius, al is die laatste wel handig voor als je iets kwijt bent.
Ik moet nog weleens zoeken naar mijn bril, die ik voortdurend
gedachteloos ergens neerleg en die je niet kunt bellen, zoals je
mobiel. Even de sint aanroepen en je blik valt op het ding, maar ja,
ik ben niet katholiek en ik breng mijn geld liever naar de kroeg dan
naar de santenkraam.
Visser
benoemde ik tot mijn hoofdkwartier. Daar was het indrinken, tussendoor uitrusten en iedere avond de afterparty. Alle dagen feest.
Op vrijdag rolde ik om half twee naar buiten, na King Charles and the
Rubinators. Geen idee wat een rubinator is, maar dat mocht de sfeer
niet drukken. De beloofde regen was bovendien uitgebleven. Op
zaterdag zweetten we het uit bij Rootbag and Friends. Het werd één
uur. Ik kon tussen de buien door naar huis. De laatste avond besloten
we met de Crawling Toddlers. Zelfs het personeel van Visser, dat zich
drie dagen lang de benen uit het lijf had gelopen, swingde mee, al
werd het maar half twaalf. Ik wijs de suggestie dat er een verband is
tussen dat tijdstip en mijn leeftijd resoluut van de hand. Het goot
toen ik naar huis fietste. Big Rivers 2017 was definitief voorbij,
anders was het wel droog gebleven.
Foto:
Esther de Beun
Geen opmerkingen:
Een reactie posten