donderdag, april 12, 2018

Pretpakket



Misschien zijn ze toch nog wat jong, aarzelt Claire, het kind en zijn vriendinnetje, om bij elkaar te slapen. Ik zeg dat ik het niet weet. Dat de natuur toch wel zijn gang gaat en dat hij goed is voorgelicht. Claire zegt dat zij wel jonger is. Dat dat een probleem kan worden als hij achttien wordt. Dan mag hij het ineens een tijdje niet meer met haar doen. Ik zeg dat de wetgever het slachtoffer is van heksenjagers, moralisten en betweters. Dat de natuur toch wel zijn gang gaat, wetgever of niet. Dat het kind voorlopig nog geen achttien is en dat het dan ondertussen wel uit zal zijn. Dat we er een onnodige troep van maken, met al die verboden en geboden. Dat ze het in de middeleeuwen wel wisten. Zodra je voor het eerst ongesteld was, was je huwbaar. Moest zo'n jongen nog wel een vak leren, voor ze konden trouwen. Dat daarom de bruidegom doorgaans ouder was dan de bruid. Claire zegt dat trouwen niet aan de orde is. Dat begrijp ik, maar bij wijze van spreken.

Ik moest denken aan de jaren zeventig, toen de seksuele revolutie nog natrilde. Ik gaf les op een mavo, was klassenleraar van een eerste klas. Mentor, moest je later zeggen, en brugklas, alsof dat iets verbeterde, alsof wit in plaats van blank racisten op andere gedachten brengt. Seksuele voorlichting hoorde er in die jaren gewoon bij, je kon ze maar beter vroeg genoeg wijs maken. Daartoe kregen de klassenleraren een 'pretpakket' ter hand gesteld, waarin het voorbehoeden centraal stond. Een condoom over een bezemsteel trekken was altijd een succes, maar de mop over de man die de goot insmeerde met groene zeep, zodat de ooievaar niet kon landen, deed het meestal beter.

Ik moest ook denken aan twee vrienden, Harrie en Hans, die de boot van de seksuele revolutie net hadden gemist. Twee verstokte vrijgezellen, nette burgerjongens die zich lieten afbekken door de feministen op kantoor. Ze boekten een vakantie naar Thailand en kwamen terug met een paar uur film van hun Thaise vriendinnen. Op het strand, in zee, op een terrasje, op een olifant, voor een pagode, op de markt. Het was dansen, springen, zingen en zwaaien van heb ik jou daar. Alleen de seks hadden ze niet gefilmd. Het waren nette burgerjongens gebleven.

Foto: auteur



Geen opmerkingen: