Hij herinnert zich de geur van gerookte kaas in Metsovo. Ze maakten een tocht door noordwest Griekenland, langs de Albanese grens. In Albanië regeerde toen een dictator van marxistisch-leninistische snit die Hoxha heette. Het hele land stond vol met bunkers, zei men. Die moesten het boze Westen, maar ook vijandige geestverwanten uit de communistische wereld tegenhouden. Hij vraagt zich af wie nog iets van het communisme weet. Hij denkt aan de miljoenen doden die Stalin op zijn geweten heeft en aan de Culturele Revolutie van Mao Tse-toeng, die hij altijd Mao Citroen noemde. Flauw, dat wist hij ook wel, maar hij joeg er bekenden die in die tijd driftig met Mao's onleesbare, rode boekje zwaaiden, altijd mee op de kast.
Hij zal die geur nooit vergeten. De smaak van de kazen evenmin. Ze kochten ruim in. Ze zouden met de auto terugreizen naar Nederland. Als ze met de auto reisden, ging er een cadeauwinkeltje mee naar Thessaloniki en namen ze een Griekse kruidenierszaak en slijterij mee terug. Gouden tijden, denkt hij, kom daar in zo'n vliegtuig eens om.
Hij leest in zijn krant dat leden van de SP-jeugd verlangen naar het communisme. Die hadden vast geen geschiedenis in hun eindexamenpakket. In Amerika schilderen nazi's hakenkruizen op een beeld van Anne Frank. Hij denkt aan nevelige bergen en rookkaas.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten