Hij bedenkt dat het alweer elf jaar geleden is dat hij voor het laatst in Lissabon was. Hij kan het zich nauwelijks voorstellen. Het lijkt gisteren dat hij op het hoogste platform van de lift van Santa Justa stond, waar hij een hevige aanval van hoogtevrees kreeg. Hij kroop bijna de trap af naar de brug die leidt naar het Largo do Carmo. Daar begon net een processie met de Heilige Maagd, waardoor alles vanzelf weer goed kwam. De maagd hing scheef op de schouders van het plaatselijke garnizoen, maar hij stond gewoon weer met beide benen op de grond. Nooit meer de hoogte in. Weg met de griezels die woontorens propageren!
Lissabon, de stad waar hij bij zijn eerste bezoek zonder kaart, navigatiesystemen bestonden nog niet, blindelings de weg wist. Hij weet ook niet waarom. In Lissabon gaat hij steevast een keer eten in het restaurant van de halfblinde fadozanger Louis Braga, in de Rua do Diário de Noticias. Hij hoopt dat de man nog leeft. Elf jaar geleden was hij behoorlijk breekbaar en fragiel.
In Lissabon logeert hij meestal in hotel Borges, in de Rua Garrett, boven het café A Brasilièra. Daar hebben ze heerlijke aguardente velho. Hij neemt iedere avond een glaasje. Buiten het café zit altijd de veelnamige dichter Fernando Pessoa, gegoten in brons.
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten