Op 24 november 1985 overleed C. Buddingh'. Geheel onverwacht, na wat een routine-operatie leek aan een spastische darm. Over wat er precies is gebeurd in het Dordtse Gemeenteziekenhuis in de Bankastraat, tegenover Buddingh's woning, tasten we nog altijd in het duister. Een onverwachte complicatie, een medische blunder, domme pech? Wie zal het zeggen? Het is Buddingh'-week in Dordrecht. De stad herdenkt haar ereburger en schrijver van Ode aan Dordrecht, opgenomen in Buddingh' Gebundeld, zijn verzamelde gedichten, die deze week zijn verschenen. Het wachten is op zijn biografie. Misschien komen we dan ook meer te weten over die fatale nacht, vijfentwintig jaar geleden.
Kees Buddingh'
Buddingh' dat was eerst een schemerige
werkkamer half vol lege whiskyflessen
een pijproker met een wat vormloze hoed
die van boodschappenlijstjes poëzie maakte
een man met een onvergetelijk stemgeluid
die sprak over elastiekjes, potjes, dekseltjes
die eight days a week schreef
een ode aan zijn vrouw
die ik pas echt begreep
toen de mijne overleed.
Buddingh', schaakteamgenoot, literaire mentor,
groot aanhanger van DFC
waar ik hem jaren later opvolgde
als dichter van de club.
Buddingh' dat waren avonden in de Bankastraat
waar we vertalingen bespraken
waar het ging over de Yorkshire Dales
het Lake District en Tullamore's Dew.
De Bankastraat, daar aan de overkant,
die volledig onverwachte nacht
ik herinner mij de toespraken
de leegte later als ik bij Stientje kwam,
maar het meest nog die grafsteen
waarop het Cees dat Kees zozeer verfoeide.
©Kees Klok
1 opmerking:
Simon Vinkenoog heeft mij eens verteld dat C. Buddingh' stierf nadat hij 's nachts wakker werd in het ziekenhuis, een paniekaanval kreeg en alle slangen en wat dies meer zij van zich afsloeg.
Een reactie posten