Groentetuin

Gisteravond, bij de Naughty Night van iDordt en de Popcentrale, moest ik denken aan de Vlaamse schrijver Louis Paul Boon, de auteur van het fameuze De Kapellekensbaan en een serie andere mooie boeken. Boon, 'Boontje' voor intimi, waaronder Kees Buddingh', was een enthousiast verzamelaar van erotica. Hij schreef ook een erotisch boekje, getiteld Mieke Maaikes obscene jeugd. In de jaren zeventig verkochten wij in de winkel van Bobby Kinghe, in de Hofstraat, uitgeversrestanten en licht beschadigde boeken. Zo ook Mieke Maaikes obscene jeugd, waarvan wij een grote partij binnenkregen. Er zaten hier en daar wat vlekjes op het omslag (nee, dit is niet als grap bedoeld), voor de rest was er met de boekjes niets aan de hand. Ze liepen als een trein en Bobby Kinghe verdiende er flink aan. De opbrengst van de winkel werd gebruikt voor het organiseren van de culturele activiteiten van de stichting. Het is niet overdreven te stellen dat het Dordtse culturele leven in die tijd voor een deel draaide op erotiek.

Uiteraard heb ik Mieke Maaikes obscene jeugd met plezier gelezen. Het verhaal komt neer op waar al dergelijke verhalen op neer komen, maar een goed geschreven erotisch verhaal is een zeldzaamheid. Op het internet word je doodgegooid met erotische en pornografische verhalen waar niet door te komen is omdat ze vrijwel onveranderlijk bitter slecht zijn geschreven, met de pik in plaats van met de pen. Dezelfde bagger die je leest in de langzamerhand zeldzaam wordende pornoboekjes. In die bladen lijken verhalen en foto's voortdurend te worden gerecycled. Op internet zal dat ook wel het geval zijn, maar daar is de massa 'vieze plaatjes' zo overweldigend dat het wellicht niet direct opvalt. Een van de beroemdste pornoboekjes uit vroeger tijden was de Chick van Joop Wilhelmus. In de beginperiode stonden nogal wat Dordtse meisjes model voor de Chick. Voor een paar tientjes gingen zij jarenlang de pornowereld door.

Hoewel we midden in de seksuele revolutie zaten en er sowieso niets mis is met model staan voor een seksblad, mits uit vrije wil, maar dat hoef ik niet uit te leggen, werd er toch een beetje met scheve ogen naar zo'n meisje gekeken. Zo hypocriet waren we wel in die tijd en ik vrees dat het in het moreel veel beneper tweede decennium van de 21e eeuw niet veel beter is, in tegendeel. Ik herinner mij dat wij een keer in de kroeg een Chick onder ogen kregen waarin een meisje stond dat we ook vaak in het café zagen. Ze was in allerlei standen gefotografeerd met een winterpeen in haar kutje, met druifjes aan haar aanminnelijke tepeltjes en uiteraard met een banaan tussen de lippen. De fotoserie heette 'De groentetuin.' Achter haar rug noemden we haar daarna 'de groentetuin.' Dat meisje is nu een vrouw van in de zestig. Haar naam ben ik vergeten, maar ik zie haar nog weleens lopen in de stad. 'Hé, de groentetuin,' denk ik dan. Het was zo'n meisje dat model voor Mieke Maaike had kunnen staan. Dan had ze geen bijnaam voor het leven gehad, maar wel het eeuwige leven in de letteren.

©Kees Klok