De
oude, Chinese wijsheden gaan allang niet meer op in China, kampioen
doodstraf, luchtvervuiling, klonen en producent van velerlei
namaaknep. De oude, Indiase wijsheden idem dito in India. Dat land is
even hard bezig de aardkloot te verzieken als China. Hoewel ik hen
dat kwalijk neem, weet ik dat ze in wezen niets anders doen dan ons
westerse voorbeeld volgen. Wij, die prat gaan op onze Grieks-Romeinse
wortels. Ooit vonden de Chinezen het buskruit uit,
maar ze gingen er geen bommen mee maken. Wij wel met onze
Grieks-Romeinse inventiviteit. De kanonnen lieten we zegenen door de
kerk. In sommige landen gebeurt dat nog steeds. Bij parades van het
Griekse leger zitten de kerkleiders ostentatief op de eerste rij.
Dat
de mensheid de pest voor de planeet is, is een oude gedachte, die
wordt gekoesterd door menig misantroop. Ik ben geen misantroop. Ik
ben een gematigde levensgenieter totdat de tijdbom van mijn
soortgenoten afgaat. De Big Bang. Ik hoop dat ik voor die tijd het
anker heb gelicht, zonder al te veel lijden veroorzakende
navigatiefouten. Een goede vriend noemt mij een bourgondische
calvinist. Ik houd
van een tikje zwelgen, maar je moet je geweten er wel bij houden. We
hebben het nog even geweldig goed, maar dat heeft zijn prijs. We
genieten op de rand van een werkende vulkaan.
Ik
mag mijn vrienden graag, maar op de rest van de mensheid ben ik niet
dol. Vooral niet op dat deel dat gelooft in nooit eindigende
vooruitgang en economische groei. Vooruitgang betekent daar meestal
effectievere wapens en economische groei, dat ze nog meer van die
wapens kunnen betalen. Zonder economische groei de zondvloed, roept
de premier. Ik geloof hem niet. Ik denk dat hij een robot is.
Misschien niet meer als hij wel eens naar een bordeel zou gaan, of
er een paar jonge minnaressen op na zou houden. Zo'n beetje als de
Franse president. Of ze betrappen hem op zoenen met een jongen in het
Haagse Bos. Dan is hij misschien wel een mens.
Er
zijn al te veel profeten geweest die dachten de mensheid te kunnen
richten in naam van dit of dat, van die of gene. Een baard op een
wolk, een onzichtbare alwetende, een jurk die bliksemstralen vanaf
een bergtop de wereld in smijt. Dat eindigt vaak in moord en
doodslag. Met politieke profeten is het weinig anders. Zes jaar voor
mijn geboorte ging Hitler onder in het vuur. Ik was twee toen die
andere tovenaarsleerling, Stalin, de laatste adem uitblies. Nog
steeds zijn er orks en trollen die hun evangelie prediken. In de
bakermat van de westerse beschaving, Athene, open en bloot.
De
kwaadaardigheid van het mensdom heeft ook wortel geschoten in de
financiële wereld en het zakenleven. Neo-liberalisme noemt men dat.
Een slopende ziekte die zich door de globalisering verspreid als de
Spaanse griep na de Eerste Wereldoorlog. Ik kan daar tegen gaan
profeteren, maar liever zit ik op een afgelegen eiland, met dat
handjevol dat wel deugt, en de rest op verre afstand. Tristan da Cunha, dacht ik, maar daar zien ze ons aankomen. Bovendien waait het
er altijd als een gek.
©Kees
Klok
Geen opmerkingen:
Een reactie posten