Gerrit de Wolf (L) en Kees Klok 1971
In
overleg met mijn uitgever heb ik besloten dat het eerstvolgende
dagboekdeel dat uitkomt (nog) geen vervolg zal zijn van
Mijn koffers gepakt,
maar dat nu eerst de eerdere dagboekaantekeningen, waarvan de
vroegste dateert van 26 augustus 1975, zullen worden verwerkt tot
literair dagboek. Ik werkte in die tijd op de Openbare Lagere School
nr. 3 te Hendrik-Ido-Ambacht, waarheen ik mij meestal per fiets
vanuit Dordrecht repte. Eind 1974 trouwde ik met Annemarie, maar nog
geen jaar later leed dit huwelijk scheepbreuk op de rotsen van onze
onbezonnen jeugdigheid en waren wij verwikkeld in een scheiding,
zonder dat die overigens afbreuk deed aan onze vriendschap, die tot
op de dag van vandaag voortduurt. Ik studeerde inmiddels in deeltijd
geschiedenis MO en had ambitieuze literaire plannen. Hoewel het boek
naar het zich laat aanzien pas in 2016 zal verschijnen, hier vast een
voorproefje, voor de aardigheid. De laatste aantekeningen van het
jaar 1975.
27
december:
Om
10 uur bij Gerrit de Wolf koffie gedronken en daarna via Rotterdam
met de trein naar Assen gereden. Tot Amersfoort in de
restauratiewagon, met koffie en bier dat naar sinaasappellimonade
smaakte. Om drie uur waren we in Rolde, dat onder een grauw wolkendek
lag en waar een ijzige wind ons bij het verlaten van de bus tegemoet
woei. De bagage in het hotel gebracht, informatie ingewonnen bij de
VVV en het hunebed bezocht.
Rolde
is wel mooi, maar we hadden een vervelende, saaie avond. Wat er aan
cafés was, en dat was niet veel, troffen we vrijwel leeg. Het hotel
is iets te pseudo-voornaam, met een zalvende ober, die een beetje een
karikatuur van zichzelf is. Morgen gaan we naar Groningen, want van
schrijven komt hier niets.
29
december:
Tweede
dag in Groningen. We logeren in De Doelen aan de Grote Markt.
Gisteren rustige dag. Een paar door nicht Machteld aanbevolen kroegen
bezocht, waarvan De Blauwe Engel ons het best beviel. Op zoek naar
Machteld's kamer vroegen we de weg in wat een logement voor
Hindoestanen bleek. Een enorm kabaal van kletterende pannen,
jengelende kinderen en druk door elkaar schreeuwende mensen. Wij
vroegen een man die op de beheerder leek naar de Muurstraat, midden
in de hoerenbuurt. Hij lachte ons uit toen ik vertelde dat daar een
nichtje van me woont, maar wees ons wel de weg.
Na
het ontbijt geschaakt in Café 1672. Daarna gegeten in De Drie
Gezusters, vlak naast het hotel. Anderhalf uur rondgelopen bij De
Slegte: J.W. Holsbergen, Ab Visser en Jeroen Brouwers gekocht. De
rosse buurt bekeken, die weinig voorstelt: vijf rode lichten en drie
hoeren in bedrijf. Geëindigd in de Londoner Pub aan de Herestraat.
Daar ons toneelproject doorgenomen, dat nu, na twee jaar, zo goed als
af is. Bediend door een Engelse juffrouw in een strak t-shirtje
zonder bh. Een beetje kleur aan deze regendag.
30
december:
Zag
bij mijn ouders een documentaire over het verzet tegen de
fascistische dictatuur in Chili. Je kunt je beter druk maken over wat
er tegen zo’n bewind valt te doen dan zeuren over de toename van
het roken en het alcoholgebruik.
31
december:
Ons
persbericht over de aanstaande literaire avond van Bobby Kinghe met
Simon Vinkenoog is in De Dordtenaar verhaspeld tot een waardeloos
niemendalletje in erbarmelijk Nederlands. Dat is al de zoveelste
keer.
Ik
ga niet helemaal gerust feestvieren. Je weet nooit wat er met dat
vuurwerk kan gebeuren en de katten blijven hier alleen.
Eindelijk
is Letteriek gereed. Terwijl wij in Groningen waren heeft Han van
Gorkom hard gewerkt. Vrijdag komt hij uit.
Foto:
archief auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten