Lieve
Stella,
Vannacht
is de eerste sneeuw van deze winter gevallen. Toch nog onverwacht
snel. Vanmorgen heb ik de laatste geraniums binnengehaald, want het
is rond het vriespunt. Twee bloeiden er nog, want echt gevroren heeft
het voor vannacht nog niet. Toen ik gisteravond uit Utrecht kwam,
werd in de trein al omgeroepen dat 'morgen vanwege de verwachte
sneeuw met een winterdienstregeling wordt gereden.' 'Be prepared,'
was de leuze tijdens de blauwe maandag dat ik welp was en met zo'n
groen petje op naar de Kuipershaven fietste, waar de bijeenkomsten
waren. Samen met Japie van der Leer, die, zoals L.H. Wiener dat zo
prachtig uitdrukt 'is verdwenen in de mist der mensen.' Ik ben er wel
voor, voor prepared zijn, maar je kunt het overdrijven. Het
leek erop dat de NS al in paniek was voor één
vlok sneeuw op de rails lag. Vanmorgen was de sneeuwval
hoofdonderwerp in het nieuws. Het hysterische roofstaatje aan de
Noordzee wentelt zich in de nieuwste hype. Dat de tuin er heel even
feeëriek uitziet, valt niet te ontkennen en dat het straks een gore,
gladde blubberzooi wordt in de stad evenmin. Op de Pedagogische
Akademie had ik les van de dichter Albert Donk. Hij publiceerde in
die tijd een bundel met de titel Pik
in, 't is winter. Nou,
dat doen we vandaag dan maar.
Toen
ik vanmorgen de gordijnen opendeed en de sneeuw zag, moest ik denken
aan mijn eerste kerstvakantie bij jou in Thessaloniki. Hoewel het in
de stad zelf niet erg koud was, lag in de bergen volop sneeuw. Jij
hield van skiën, een vermaak waar ik mij nooit aan heb gewaagd. Op
een dag reden we naar een piste in de buurt van Serres, een ritje van
maar anderhalf uur, waar jij ging skiën, terwijl ik mij met een
boek, sigaren en een fles wijn vast bij een open haard ging
voorbereiden op de après-ski. Be prepared! Op de heenweg stopten we
ergens op een stille plek, waar we een poosje in de zon en de sneeuw
hebben gelopen. Ik gewoon in mijn korte jasje, want het woei niet en
het was verbazend mild. Ik heb er geen foto's van, maar zo mooi als
je toen was, in dat indrukwekkende landschap, dat staat voor altijd
op mijn netvlies gebrand.
Na
jouw overlijden, ja, gisteren was dat alweer zeven jaar geleden,
hebben je ski's nog een paar jaar op de vliering van het Schrijfhuis
gelegen, tot je nichtje Marina oud genoeg was. Toen heb ik ze aan
haar gegeven. Na die ene keer zijn we nooit meer 'samen' gaan skiën.
Voor je naar Düsseldorf
kwam, ging je nog weleens met Anastasia en Socrates, maar daarna was
het ook voor jou afgelopen. Een paar keer namen we ons voor om in de
kerstvakantie naar Oostenrijk of Zwitserland te rijden, maar het is
er niet van gekomen, ook omdat ik onder geen voorwaarde zelf op die
latten wilde staan. We hadden een keer het idee om naar de Ardennen
te gaan, je had je ski's toen in Düsseldorf
liggen, maar daar kwam ook iets tussen. We hebben een mooi reisje
door de Ardennen gemaakt, later, met Vaso er bij, toen ze stage liep
bij de EU in Brussel, maar dat was in het voorjaar, toen er al lang
geen sneeuw meer lag. Dat reisje zou ik weleens over willen doen,
maar niet alleen. Hoewel, ik zie altijd op tegen alleen reizen, maar
achteraf bevalt het meestal wel. Je hebt snel aanspraak als je alleen
bent en als je geen zin in een gesprek hebt, is het gemakkelijk om je
afzijdig te houden.
De
kerst is voorbij, nu maar hopen dat de dagen gauw gaan lengen. De
tijd raast bloedstollend snel voort, maar het winterse duister lijkt
altijd lang te duren. Een voorbode van wat iedereen te wachten staat:
ooit onherroepelijk terug de duisternis in. Dat is geen prettige
gedachte, daarom dromen we van paradijzen met hemels licht, schone
maagden en noem maar op. Daar is niets op tegen, als je maar niet
gaat geloven in je dromen en fantasieën, want dat kan leiden tot
moord en doodslag. Ik geloof wel in kerstengelen. Ik heb er
woensdagavond twee gezien. Ik was uitgenodigd bij Bart en Claudia in
Amsterdam, waar we een heerlijke, sfeervolle kerstavond beleefden. Je
kent dat wel, lekker eten, goede wijn, een mooie sigaar en leuke,
lieve mensen om je heen. Ook Marienke was er, net als Bart
oud-leerling van mij. Iedereen was op zijn mooist gekleed, want wij
zijn niet van de lorren. Claudia en Marienke zagen er prachtig uit:
kerstengelen bestaan! De korte wandeling na afloop, naar hotel
Casa-400, was een beetje ontnuchterend vanwege storm en regen, maar
ik heb er prima overnacht. 'Was ik maar dertig jaar jonger,' dacht
ik, toen ik 's morgens wat stram opstond uit het reusachtige bed, dan
had ik ook een kerstengel, huppelend in de sneeuw op een berghelling
in Griekenland.
Voor
Cor Bal, een docent geschiedenis die ik via FC Dordrecht heb leren
kennen (hij voetbalde tot voor kort bij Telstar), ben ik op zoek in
mijn archief naar bruikbaar lesmateriaal dat ik misschien nog heb
liggen. Dan kom je weleens wat onverwachte dingen tegen, zoals een
pak brieven van rond de eeuwwisseling. Ze lijken mij de moeite waard
om iets mee te doen, maar ik werk op het ogenblik al aan drie boeken
tegelijk. Iets voor later misschien. Ik zal er eens een paar op mijn
weblog zetten, om te zien wat voor reacties erop komen. In een van
die brieven gaat het over ons bezoekje aan Athene, in januari 1999,
toen wij bezig waren om Yannis Kontos te vertalen. We bezochten hem
bij uitgeverij Kedros, waar hij als redacteur werkte. We hadden al
eens iets van hem gepubliceerd in Maatstaf,
dat kort daarna door de Arbeiderspers werd geliquideerd. De gedichten
waaraan we toen werkten kwamen in 2000 in De
tweede ronde, dat
inmiddels ook om zeep is gebracht. Liquideren, het is een Amsterdams
volksgebruik geworden. Van Kontos hebben we na die ontmoeting nog een
bedankje gehad, nadat we een exemplaar van DTR hadden opgestuurd,
maar daarna is het contact verwaterd. Ik heb geen idee of hij nog
leeft en als dat zo is, dan zal hij ons langzamerhand wel zijn
vergeten.
De
radio meldt dat het treinverkeer in het zuiden van het land
grotendeels stilligt vanwege de sneeuwval. Opa Klok, tot zijn
pensionering machinist op zo'n stoere stoomlocomotief, zou
verbijsterd zijn als hij het hoorde.
In
gedachten, altijd,
Kees
Dordrecht,
27 december 2014
Foto: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten