Dordrecht

Ze kan alleen maar

als een kameleon meekleuren

met de tijden:

een glimlach op schaarse

dagen zonlicht

een broedende blik wanneer

het schier eindeloze grauw

weer heerst.

Bij zonsondergang laat zij

haar rolluiken zakken

en wordt een nurks wijf

met altijd hoofdpijn.

Mijn geboortestad schurkt zich tegen

ontoegankelijkheid en gezichtsbedrog

en is – dat spreekt -

de eeuwig verongelijkte

de moeder van klaagzang

en verontwaardiging

met soms een klaterend geschater

wanneer zij zwicht voor wat er

meer is dan sleur en kleurverschiet.

©Kees Klok

Foto: auteur