Vijf mei

Vijf mei. Ik heb de vlag uitgehangen. Het begrip vrijheid wordt immers steeds minder vanzelfsprekend, alle mooie woorden uit Den Haag en Brussel ten spijt. Eindelijk belooft het een warme, zonnige dag te worden, na een te lang, te nat en te koud voorjaar. Klagen over het weer is een van de zinlooste dingen om te doen. Het gebeurt veelvuldig, maar vandaag zul je mij er niet over horen. Bevrijdingsdag! In dubbele betekenis. Veertig jaar geleden werd op vijf mei de scheiding tussen Annemarie en mij officieel. We waren een jaar getrouwd. Te jong, kinderen nog een beetje. Toen we trouwden was zij negentien, ik drieëntwintig. We merkten op een gegeven ogenblik dat we niet toe waren aan iets als een huwelijk, of dat we toch minder bij elkaar pasten dan we in de roes van verliefdheid dachten. Haastige spoed is zelden goed, maar toch gaven wij om elkaar. Het werd geen vechtscheiding, maar een uit elkaar gaan met wederzijds begrip. Er waren geen kinderen, er was alleen een krotje in de Marcellus Schampersstraat. Het is lang geleden afgebroken en vervangen door twijfelachtige nieuwbouw.

We bleven bevriend, tot op de dag van vandaag, al verliepen onze twee levens volgens een geheel ander patroon. Dat van haar doet ze misschien nog weleens uit de doeken, dat ligt niet op mijn weg, maar ze heeft een paar boeken gepubliceerd en schrijft columns, dus wie weet. Niet lang na haar scheiding verhuisde ze naar haar geboortestad Haarlem. Een stad die mij buitengewoon sympathiek is, maar het is Dordrecht niet. Tekenend is dat deze foto van ons als jong, harmonieus paar, genomen is in Haarlem, toen ik bij haar op bezoek was met Gerrit de Wolf (1949-2010). Een bezoek dat ik beschrijf in mijn nieuwste boek Een zootje ongeregeld.

Twee jaar geleden was ik te gast toen ze trouwde met Jan, op net zo'n stralende dag als nu. Ik hoop dat die zon in hun leven blijft. Op vijf mei sta ik altijd even stil bij de vraag hoe mijn leven zou zijn verlopen als wij bij elkaar waren gebleven. Een vraag die even zinloos is om te stellen als klagen over het weer, maar die je toch graag iedere keer weer opwerpt.

Foto: archief auteur