De uitzonderlijke weersomstandigheden waren niet de enige oorzaak van de watersnoodramp van 1953. Dat was ook het tekortschietende onderhoud van de dijken. Er moest een peperduur Deltaplan aan te pas komen om het land weer 'veilig' te maken. Voor zolang het duurt.
Warnaar ziet een zekere parallel met de coronaramp. Was onvoldoende zorg voor de dijken deels te verklaren uit de tijdsomstandigheden, het dramatische effect van de coronaramp is volgens hem voor een deel te wijten aan nogal wat nalatigheid van de overheid. Jarenlange bezuinigingen op de zorg, ook op de intensive care, de schade van de 'marktwerking' en het negeren van deskundigen die verschillende keren wezen op de noodzaak voorbereid te zijn op een pandemie, om maar wat te noemen.
Eeuwen geleden was er ook een rampjaar, in 1672. Een ramp van een andere aard, maar uit die tijd stamt de kreet de regering radeloos, het volk redeloos en het land reddeloos. Achteraf viel het met dat reddeloze wel mee, maar dat het volk redeloos is, in ieder geval een flink deel van het volk, lijkt hem een constante in de geschiedenis. Hij huivert voor het aanzwellend geroep om die mensonterende mondmaskers. Kun je beter iedere dag een spuitje met ontsmettingsmiddel nemen, moppert hij. Dat helpt vast even goed als veel bidden of regelmatig een regendans doen.
Foto: Beeldbank Regionaal Archief Dordrecht (552_328596)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten