Eén
keer heb ik gebraden duif gegeten. Op Cyprus, in het najaar van 2005,
bij de dichteres Niki Marangou. Zij was een van de mensen die ons
geweldig hebben geholpen bij het verzamelen van materiaal voor de
bloemlezing Wij wonen in een taal,
die ik in 2004 met Stella publiceerde. Wij gingen het resultaat op
Cyprus bezorgen. Niki nodigde ons bij haar thuis op het eten, in haar
paradijselijke tuin in Agios Dimitrios. Ik die tuin liep een nest
jonge honden waar wij verrukt van waren. Ooit zouden wij zo'n hond
nemen als wij ons voorgoed in Griekenland hadden gevestigd en niet
meer voortdurend hoefden te reizen.
Twee jaar na
het overlijden van Stella vloog ik naar Cyprus voor een
geschiedenisconferentie. Ik was nauwelijks aangekomen in mijn hotel
of er arriveerde al een uitnodiging van Niki. Dit keer bracht ik haar
de postume dichtbundel van Stella. We aten weer in de paradijselijke
tuin. Ook de schrijver Nikos Nikolaou-Hatzimichaïl,
een goede vriend, was aanwezig. Na een zonovergoten middag namen wij
afscheid. Niki gaf mij een handgemaakt boekje met enkele van haar
gedichten. Ik koester het nog steeds. We zouden elkaar spoedig
weerzien, op Cyprus of in Thessaloniki. Niki kwam een paar maal naar
Thessaloniki, maar toevallig in perioden dat ik in Nederland was. Wel
hielden wij contact. Nikos stuurde mij zijn prachtige dichtbundel
Διθαλάσσου (Van twee zeeën). Niki maakte een aantal reizen
door Turkije en het Nabije Oosten en stuurde mij daarvan kleurrijke
verslagen. Ik hoopte dat zij ze ooit zou bundelen. In 2013 zouden wij
elkaar beslist ontmoeten. Ik had haar graag op Poetry International
gezien, maar daar zijn ze nog nooit op enige suggestie van mij
ingegaan.
Vrijdagmorgen
keek ik op Facebook. Iemand had een link naar de krant To
Vima geplaatst. Ik zag een foto van Niki en
dacht 'hé,
weer een literaire prijs.' Toen viel mijn oog op het Griekse woord
voor omgekomen. Mijn hart stond stil. Tijdens een bezoek aan Egypte
is zij om het leven gekomen bij een auto-ongeluk in de buurt van
Fayoum. Tot nu toe heeft de Egyptische politie geen verklaring
gegeven over oorzaak en toedracht. De Cypriotische minister van
buitenlandse zaken sprak van een groot verlies voor Cyprus. Niet
alleen voor Cyprus, maar voor het hele Griekse taalgebied en voor de
Europese literatuur. Naast een veelbekroond en veelzijdig schrijfster
was zij ook beeldend kunstenaar en dramaturg. Ik denk aan die
paradijselijk tuin in Agios Domitios en aan de verschrikkelijke
leegte zie zij achterlaat.
©Kees
Klok
1 opmerking:
Gecondoleerd, Kees, wat vreselijk voor haar familie en andere vrienden.
groetjes,
Een reactie posten