De
Pottenkade is een van de meest romantische plekjes van Dordrecht. Dat
begrepen niet alleen de makers van de film over Michiel Adriaanszoon
de Ruyter. Vandaag is alweer een cameraploeg aan de gang. Het gaat om
foto's, niet om bewegende beelden. Een luchtig geklede dame neemt
enkele aantrekkelijke poses aan. De zon schijnt, maar het is te fris
om ongeschonden uit de strijd te komen. Ik hoop dat het model
vanavond niet al te veel moet snotteren.
Op
een andere, zonnige voorjaarsmiddag liep ik met Marion over de
Pottenkade. We zwierven graag langs de romantische plekjes van Dordt.
Ver van huis hoefden we niet. Wij woonden op de Waag, waar we het
genot hadden van een lavet, een soort betonnen bak op borsthoogte,
waar je in moest klimmen om te douchen. Met zijn tweeën was het een
hele toer er niet tijdens het spetteren uit te vallen.
Het
grote voordeel van het lavet was dat je er een plank over kon leggen.
De badcel was pikkedonker en had stromend water. Het was onze ideale
doka. Daarom leefden we nog volledig in de tijd van de
zwart-witfotografie.
Ze poseerde ongedwongen op het steigertje, met
haar stralende glimlach en haar onafscheidelijke peuk. Het steigertje
is er nog steeds. De fotograaf geeft aanwijzingen. De dame ontbloot
rillend haar schouders wat meer.
Foto:
auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten