Verschillende keren heb ik op mijn weglog de vraag gesteld wanneer de
langverwachte biografie van C. (Kees) Buddingh' zou verschijnen.
Gisteren is die vraag beantwoord tijdens de presentatie van DICHTER
BIJ DORDT biografie van C. Buddingh'. Ik ben er blij mee, al
gebied de eerlijkheid mij te zeggen dat ik het boek, dat inclusief
noten, register en bibliografie 415 pagina's beslaat, nog moet lezen.
Biograaf Wim Huijser, die de taak het leven van Buddingh' te
beschrijven overnam van Ares Koopman, heeft voorafgaand aan de
biografie reeds een aantal deelstudies gepubliceerd, waaronder Het
Engeland van C. Buddingh', dat ik onlangs met groot genoegen las,
maar dit boek, daar gaat het uiteindelijk om.
Ik
ben zeer benieuwd naar de Buddingh' zoals Wim Huijser hem schetst en
in hoeverre dat beeld overeen zal komen met de Buddingh' die ik mij
herinner. Ik leerde Kees in 1969 kennen en hoewel hij van de
generatie van mijn ouders was, slechts twee jaar jonger dan mijn
vader, was het van het begin af aan Kees en Kees. Ik vraag mij
weleens af of ik zonder het voorbeeld van Kees Buddingh' ooit aan
mijn dagboek zou zijn begonnen, zoals ik mij ook afvraag of ik het
dagboekschrijven zonder het voorbeeld van Paul Léautaud
en vooral Hans Warren al vijftig jaar zou volhouden. Kees Buddingh',
Remco Campert en Jan Eijkelboom waren mijn inspirators van het eerste
uur, toen ik als jonge hond het spoor van de poëzie
ging volgen.
De
presentatie vond plaats in de stampvolle raadzaal van het Dordtse
stadhuis, een plek ereburger C. Buddingh' waardig. Er waren
toespraken van ondermeer burgemeester Brok (voorzitter van de Dordtse
Academie) literatuurwetenschapper Piet Calis, uitgever Vic v.d. Reijt
en Wim Huijser zelf. De eerste exemplaren werden uitgereikt aan
wethouder van cultuur, Piet Sleeking, en de zoons van Buddingh',
Sacha en Wiebe. De laatste sprak namens de familie een dankwoord. De
avond werd opgeluisterd door de zanggroep Dichterbij, met
muziek op gedichten van Buddingh'. Na de laatste noot volgde een
geanimeerde nazit. Ik sprak er verschillende stadgenoten met wie ik
in 1983 aanwezig was op de 65e verjaardag van Buddingh', die werd
gevierd in hotel Bellevue. In het boek staat een foto van die
gedenkwaardige gebeurtenis. Ik sta er maar niet bij stil hoe onze
koppen intussen zijn verouderd. Wat wil je? Kees Buddingh' zelf zou dit
jaar 97 zijn geworden.
Foto's
presentatie: auteur
Geen opmerkingen:
Een reactie posten