maandag, augustus 21, 2017

Vlek




Ik had een rare, rode vlek op mijn voorhoofd en de illusie dat ik in het café rustig kon gaan zitten schrijven. Aanvankelijk was het nog stil. Achterin twee stellen en aan de bar een paar tienermeisjes, verdiept in hun telefoons. Ik hoopte dat die vlek zou wegtrekken. Hoe was ik eraan gekomen? Iets gegeten waarvoor ik allergisch ben? Ik ben allergisch voor rauwe tomaten en mensen met domme opvattingen. Beiden mijd ik consequent.

Binnen een kwartier was een aantal andere stamgasten aangeschoven. De tragiek van deze wereld zou ook vandaag niet voor hongerige lezers worden verklaard. De stemming was een beetje gedrukt. Er was een kunstenaar overleden en de populairste verdediger van FC Dordrecht was weggekocht door een concurrent. Hij gaat naar Friesland. Daar was de burgemeester in het voorjaar ook al naar verdwenen. Het meisje van de bediening, ook nog geen tiener af, liet een glas kapot vallen. Daarna belde Claire. Ze kwam niet omdat het kind op zeilkamp moest. Toen ik 'Friesland?' vroeg moest ze lachen.

Onderweg naar huis was het waterkoud. Na enige tijd lopen deed de wijn van zich spreken. Gelukkig kon ik stiekem tegen een kerk wateren, want het was wel zaak droog thuis te komen. Daar herinnerde ik mij de vlek. Vol verwachting deed ik er een flinke kwak babyzalf op.

Foto: auteur


Geen opmerkingen: